136 lat temu, 15 maja 1889 roku, pierwsi śmiałkowie stanęli u stóp żelaznej konstrukcji Gustave’a Eiffela i ruszyli w górę 1 710 schodów – pierwsze windy zaczęły kursować dopiero 26 maja. Wieża o wysokości 300 m stała się od razu najwyższym budynkiem świata; w pierwszym tygodniu odwiedziło ją około 30 000 osób, a do końca Wystawy Światowej – ponad 1,9 mln. Powstała według koncepcji inżynierów Maurice’a Koechlina i Émile’a Nouguiera, a sama ekspozycja, upamiętniająca stulecie Wielkiej Rewolucji Francuskiej, trwała od 6 maja do 31 października 1889 r.
Choć planowano ją rozebrać po 20 latach – uratowały ją eksperymenty radiotelegraficzne prowadzone przez Eiffela na szczycie. Na drugim piętrze dziennik „Le Figaro” drukował pamiątkową gazetę, a w niewielkim urzędzie pocztowym można było wysłać listy podwieszone pod miniaturowymi balonami. Nocą setki lamp gazowych i trójkolorowy reflektor były widoczne z odległości 40 km. Wśród ówczesnych gości znaleźli się Sarah Bernhardt, „Buffalo Bill” Cody oraz Thomas Edison, który w prywatnym apartamencie Eiffela na szczycie wieży podarował mu fonograf.