6 godzin temu
Pomysł na zapoczątkowanie tradycji wręczania orderu powstał w 1960 roku, gdy podczas wywiadu „Kuriera Polskiego” z Wandą Chotomską, z okazji pięciolecia istnienia wieczorynki „Jacek i Agatka”. Wanda opowiedziała wtedy historię hospitalizowanego chłopca, który chciał wręczyć medal Jackowi. Redakcja postanowiła wcielić ten projekt w życie. Spośród prac konkursowych wybrali tą jedyną, która nieprzestanie od ponad 50 lat widnieje na Orderze Uśmiechu. Dodatkowo wręczeniu nagrody towarzyszy specjalna ceremonia. Nagrodzony musi wypić puchar soku z cytryny, po czym uśmiechnąć się.
Pierwszym Kawalerem Orderu został poznański ortopeda prof. Wiktor Dega. Profesor urodził się 7 grudnia 1896 roku w Poznaniu. Studia skończył na Uniwersytecie Warszawskim w 1922 roku. Następnie wyspecjalizował się w ortopedii dziecięcej. Stale chciał rozwijać poziom ortopedii w Polsce. Plany te pokrzyżował mu wybuch II Wojny Światowej. Po zakończeniu wojny powrócił do Poznania. Tutaj zaczął nauczać na Akademii Medycznej. Pracował ciągle nad świadomością ludzką, jak rehabilitacja jest potrzebna w procesie przywracania sprawności pacjentom. Dega był pionierem rehabilitacji na świecie. To dzięki jego osiągnięciom Światowa Organizacja Zdrowia uznała rehabilitacje za niezbędną praktykę dla zdrowia pacjenta.
Jego kolejnym wielkim osiągnięciem była zorganizowana akcja wczesnego wykrywania dysplazji stawu biodrowego u dzieci, skutkiem czego setki tysięcy dzieci uniknęło kalectwa.
Poza wielkimi osiągnięciami Wiktora Degi pozostaje jego zaangażowanie w kształcenie kolejnych pokoleń ortopedów. Bardzo chętnie dzielił się swoją wiedzą. Skalę rozprzestrzeniającej się merytorycznej wiedzy od Degi ukazuje statystyka, iż w tamtych czasach siedem na dziesięć katedr ortopedii zajmowali doktorzy spod ręki Degi.
W 1969 roku, czyli w roku, kiedy jako pierwszy został odznaczony Orderem Uśmiechu przeszedł również na emeryturę. Nie oznaczało to jednak końca jego współpracy z Akademią Medyczną. przez cały czas redagował podręczniki medyczne, ale można go było spotkać również w salach wykładowych.
Zmarł w wieku 99 lat, 16 lutego 1995 roku.
