Alberta i federacja podpisały list intencyjny w sprawie budowy ropociągu nad Pacyfik

Memorandum of Understanding (MOU) podpisane 27 listopada w Calgary przez premiera Kanady Marka Carneya i premier prowincji Alberta Danielle Smith dotyczy przede wszystkim wsparcia federalnego dla nowego rurociągu naftowego z Alberty do północnego wybrzeża Kolumbii Brytyjskiej (B.C.).

Projekt ma na celu dywersyfikację eksportu kanadyjskiej ropy naftowej (głównie z piasków roponośnych) poza rynek USA, umożliwiając transport do Azji via Pacyfik.

Porozumienie jest częścią szerszej strategii “supermocy energetycznej” Kanady, ale budzi kontrowersje ze względu na aspekty środowiskowe, prawa rdzennych mieszkańców i opór Kolumbii Brytyjskiej.

Projekt nie ma jeszcze oficjalnej nazwy (czasami nazywany “West Coast Oil Pipeline” lub odwołaniem do anulowanego Northern Gateway). To nowy rurociąg o długości ok. 1000–1200 km, biegnący z północnej Alberty (okolice Fort McMurray) przez północną B.C. do terminalu eksportowego w Kitimat lub Prince Rupert. Ma transportować do 1 miliona baryłek ropy dziennie (bpd), co zwiększyłoby kanadyjski eksport o 20–25%.

Szacowany koszt to 15–20 mld CAD (w zależności od trasy i technologii). Rząd Alberty zainwestował już 14 mln CAD na studium wykonalności (zakończone wiosną 2026 r.). Federalne wsparcie obejmuje uproszczone procedury aprobat w ramach Major Projects Office (przyspieszenie o 1–2 lata). Gwarancje finansowe i ulgi podatkowe (np. 50% kredytu podatkowego na CCS – przechwytywanie i składowanie węgla). Alberta jako początkowy “proponent” (sponsor), z wsparciem technicznym od firm: Enbridge, South Bow i Trans Mountain.

Średnica rury ma mieć ok. 48 cali (standard dla dużych projektów naftowych) a ropociąg będzie zintegrowany z istniejącą infrastrukturą: Połączenie z siecią Enbridge Line 3 i Trans Mountain Expansion (TMX), która w tej chwili działa poniżej mocy (ok. 600 tys. bpd zamiast 890 tys.).
Jeśli projekt zatwierdzony, budowa mogłaby ruszyć w 2027 r., i osiągnąć status operacyjny w 2030–2032 r.

Warunkiem jest wymagana zgoda prowincji B.C. (obecnie przeciwna) i rdzennych społeczności (np. Haisla Nation, Heiltsuk First Nation), a także zniesienie federalnego zakazu tankowców z ciężką ropą na północnym wybrzeżu B.C. (wprowadzony w 2019 r.).