Asymetria twarzy – dlaczego powstaje i jak ją rozumieć?

Idealnie symetryczna twarz praktycznie nie istnieje. U każdego człowieka jedna strona różni się od drugiej – czasem w sposób ledwo zauważalny, a czasem bardziej wyraźnie. Taka asymetria jest zupełnie naturalna i zwykle nie stanowi powodu do niepokoju. Wynika z indywidualnej budowy anatomicznej, sposobu pracy mięśni czy nawyków mimicznych. Zdarza się jednak, iż z biegiem lat różnice między stronami stają się bardziej widoczne, co może wpływać na wygląd, ekspresję twarzy, a choćby samopoczucie. Warto wiedzieć, skąd się bierze i jak można wspierać skórę oraz mięśnie, by zachować naturalną harmonię rysów. Czym adekwatnie jest asymetria twarzy? Asymetria twarzy to nierównomierne ułożenie lub proporcje tkanek po obu jej stronach. Może dotyczyć kości, mięśni, a także skóry czy tkanek miękkich. W większości przypadków różnice są niewielkie i wynikają z naturalnego rozwoju organizmu. U niektórych osób stają się jednak bardziej widoczne – np. po jednej stronie twarzy kącik ust opada niżej, brew unosi się mocniej albo policzek wydaje się bardziej wypukły. Takie zmiany często zauważamy dopiero na zdjęciach lub nagraniach, gdy twarz widziana w odbiciu nie wygląda tak, jak w lustrze. Warto jednak pamiętać, iż pełna symetria nie jest standardem, a drobne różnice świadczą raczej o indywidualności niż o defekcie. Skąd bierze się asymetria twarzy? Przyczyny asymetrii mogą być bardzo różne – od uwarunkowań genetycznych po codzienne nawyki i styl życia. U większości osób nie wynika ona z choroby, ale z drobnych różnic