Ursusy C-330 i C-360 to dwa kultowe ciągniki, które przez dekady wspierały polskich rolników w codziennej pracy. Ich prosta konstrukcja, niezawodność i dostępność części sprawiły, iż stały się symbolem gospodarstw rolnych w całym kraju. Nazywane potocznie „Trzydziestką” (a pieszczotliwie choćby „Ciapkiem”) i „Sześćdziesiątką”, oba modele przyczyniły się do ogromnego skoku technologicznego na wsi w latach 60., 70. i 80. ubiegłego wieku. Choć traktory te przez cały czas cieszą się dużym uznaniem i w wielu przypadkach są w regularnym użyciu, czas nie jest ich sprzymierzeńcem. Z wiekiem zużywają się elementy mechaniczne i układy, które wcześniej działały niemal bezawaryjnie. Właściciele C-330 i C-360 muszą być gotowi na pojawiające się usterki – niektóre można usunąć samodzielnie, inne wymagają profesjonalnej interwencji. Na jakie awarie trzeba być przygotowanym i które z nich są najczęstsze?
Co się psuje najczęściej w Ursusie C-330?
Jednym z częstszych problemów Ciapka są kłopoty z układem paliwowym. Zapowietrzenie układu lub zapchanie filtrów to jedne z najczęstszych usterek. Zdarzają się także awarie pompy wtryskowej, które objawiają się spadkiem mocy i problemami z rozruchem. W starszych egzemplarzach coraz częściej obserwuje się również przecieki paliwa w okolicach przewodów, szczególnie gdy są już sztywne i sparciałe.
Kolejnym obszarem problemowym jest układ chłodzenia. Wysłużona chłodnica, nieszczelne przewody lub wadliwy termostat mogą powodować przegrzewanie silnika. Brak odpowiedniej temperatury pracy odbija się na wydajności ciągnika. Wielu rolników radzi sobie z tym problemem samodzielnie, ale warto pamiętać, iż dłuższa jazda z przegrzanym silnikiem może skutkować poważnymi uszkodzeniami, których naprawa już do tanich nie należy.
Nie bez znaczenia są też awarie układu kierowniczego. Luz na kolumnie kierowniczej, wyrobione końcówki drążków i brak płynności w skręcie to typowe symptomy zużycia. Trudności w manewrowaniu szczególnie dokuczają w ciasnych przestrzeniach, gdzie Trzydziestka miała dotąd przewagę nad większymi maszynami.
Wielu użytkowników skarży się również na problemy z instalacją elektryczną, zwłaszcza w egzemplarzach długo przechowywanych pod chmurką. Korozja styków, utlenione przewody, niesprawny rozrusznik czy brak ładowania akumulatora to tylko część z możliwych usterek. Na szczęście części do C-330 są łatwo dostępne i zwykle nie wymagają dużego nakładu pracy.
Co się psuje najczęściej w Ursusie C-360?
W przypadku Sześćdziesiątki na pierwszy plan wysuwają się problemy z układem hamulcowym. Mechaniczne hamulce w C-360 gwałtownie tracą skuteczność, zwłaszcza przy intensywnym użytkowaniu. Najczęściej dochodzi do zużycia szczęk, rozciągnięcia linek i zabrudzenia bębnów, co w efekcie prowadzi do słabego hamowania jednej lub obu stron. Regularna regulacja może nie wystarczyć – konieczna bywa wymiana elementów, szczególnie w starszych egzemplarzach.
Kolejnym problemem jest silnik, a dokładniej – zużycie pierścieni tłokowych i panewek. Objawami są dymienie, spadek mocy i wzrost zużycia oleju. Choć silnik C-360 uchodzi za wyjątkowo trwały, lata pracy na pełnych obrotach (często bez odpowiednich przeglądów technicznych) sprawiają, iż kapitalny remont staje się nieunikniony. W wielu przypadkach pojawiają się również wycieki oleju spod pokryw zaworów i miski olejowej, które wymagają wymiany uszczelek i dokręcenia śrub.
W C-360 typowe są także problemy ze skrzynią biegów. Najczęściej zgłaszane objawy to wypadanie biegów, zgrzyty przy ich zmianie oraz trudności z wrzuceniem jedynki i wstecznego. Winne bywają zużyte synchronizatory, widełki lub uszkodzenia kół zębatych. Co więcej, przy dłuższym użytkowaniu i dużym obciążeniu, pojawiają się również luzy na wałku pośrednim.
Wrażliwym punktem jest również układ sprzęgła, w którym często zużywa się tarcza główna lub WOM. Objawia się to ślizganiem się sprzęgła i problemami z przeniesieniem napędu, szczególnie podczas pracy z ciężkimi maszynami. Plusem jest to, iż części C-360 są dosyć powszechnie dostępne i nie kosztują dużo (w porównaniu z nowymi traktorami).
