Chuck Mangione, jeden z najsłynniejszych muzyków jazzowych XX wieku nie żyje

1. Wychowywał się otoczony muzyką

Chuck Mangione – adekwatnie Charles Frank Mangione – urodził się 29 listopada 1940 roku w Rochester. Wychowywał się otoczony muzyką; jego rodzice byli miłośnikami jazzu i często organizowali w domu koncerty, na które zapraszali takie jazzowe sławy jak m.in. Carmen McRae i Arta Blakeya.

Chuck Mangione muzyczną edukację rozpoczął w wieku ośmiu lat od gry na fortepianie. Podobno jednak po obejrzeniu amerykańskiego filmu „Młody człowiek z trąbką” postanowił poświęcić się grze na tym instrumencie. Amerykański film z 1950 r. oparty na książce Dorothy Baker „Young Man with a Horn” z 1938 r., stanowiącej biografię przedwcześnie zmarłego muzyka jazzowego – kornecisty Bixa Beiderbecke’a zafascynował Chucka i można powiedzieć, iż wpłynął na całe życie muzyka.

Doskonale muzycznie wykształcony Chuck Mangione doświadczenie zdobywał akompaniując wielkim jazzmanom począwszy od Dizzie’go Gillespiego i Rona Cartera po Kaia Windinga i Sama Jonesa.

2. Melodyjny jazz

Jeszcze w liceum Chuck założył z bratem Gasparem zespół The Jazz Brothers; był to jego debiut na scenie muzycznej i początek drogi, której pozostał wierny i która doprowadziła go do panteonu sław jako wirtuoza trąbki, kompozytora i ogromnie lubianego przez słuchaczy muzyka.

Działo się tak za sprawą stylu jego gry: melodyjny jazz Chucka Mangione nasycony był emocjami i wrażliwym nastawieniem na słuchaczy. Najlepiej świadczył o tym jego przebój „Feels so Good” – przecież wszyscy, słuchając Chucka chcieli mieć tak dobre samopoczucie.

Grupa „Jazz Brothers” działała ponad pięć lat zapisując się w pamięci fanów jako doskonały zespół hard-bopowy. Potem trębacz grał w orkiestrach Woody’ego Hermana, Maynarda Fergusona i u Arta Blakeya.

To wtedy wypracował styl wzorowany na grze Milesa Davisa i Clifforda Browna i podjął próby realizacji własnych nagrań. Nieoczekiwanie dla samego trębacza – albumy cieszyły się sporym uznaniem a pojedyncze utwory stawały się autentycznymi przebojami

– zaznaczył w wypowiedzi dla PAP Dionizy Piątkowski, szef Ery Jazu i autor polskiej Encyklopedii Jazzu.

3. Był człowiekiem wielu talentów

Chuck Mangione był człowiekiem wielu talentów: jako aktor dał się poznać w animowanym serialu „King of the Hill” („Król wzgórza”), gdzie z humorem wcielał się w samego siebie. Nic dziwnego, iż uznano go za gwiazdę popkultury.

Ostatni raz słuchałem go w nowojorskim Blue Note Club. Już nie sięgał po trąbkę, ale zmęczony życiem zasiadł do elektronicznego pianina i grał swój jazz – wspomina Chucka Mangione w wypowiedzi dla PAP Dionizy Piątkowski. – Publiczność, choć zawiedziona, zgotowała legendzie owację na stojąco. Chuck Mangione przez dekady budował swą popularność i uznanie dzięki przynoszącym sukcesy nagraniom oraz realizując płyty znajdujące akceptację u szerokiej rzeszy słuchaczy. Swą popularność osiągnął w dużej mierze oferując muzykę melodyjną i nieskomplikowaną, niekiedy przyprawioną atrakcyjnymi, czy wręcz przebojowymi akcentami latynoskimi. Z drugiej strony jego kompozycje akceptowane były także przez wybitnych jazzmanów, którzy chętnie włączali je do swego repertuaru. Nie ulega wątpliwości, iż Chuck Mangione przeciągnął w stronę jazzu tę część publiczności, która dotychczas nie należała do grona entuzjastów synkopowanych rytmów

– zaznaczył Dionizy Piątkowski.

Chuck Mangione zmarł 22 lipca 2025 r. Informację o śmierci przekazał portal RochesterFirst.