Częsty błąd wśród turystów w górach. Czy Ty też go popełniasz?

2 miesięcy temu
Zdjęcie: Połonina Wetlińska | foto Kamil Mielnikiewicz


Przekonanie, iż kolory szlaków turystycznych odzwierciedlają poziom trudności, jest jednym z najczęściej spotykanych błędów wśród miłośników górskich wędrówek. Wbrew temu, co sądzi wielu turystów, czarny szlak nie musi oznaczać wyjątkowo trudnego podejścia, a zielony nie zawsze jest najłatwiejszy.

Źródłem tego nieporozumienia prawdopodobnie może być narciarstwo. W przypadku tras zjazdowych rzeczywiście kolor określa ich trudność: zielony oznacza bardzo łatwe, niebieski łatwe, czerwony trudne, a czarny bardzo trudne. Podobny system obowiązuje również w krajach alpejskich, gdzie opracowany został przez Międzynarodową Federację Narciarską i Snowboardową. Tam niebieski kolor wskazuje na trasy łatwe, czerwony na średnie, a czarny na trudne.

Zobacz też:
Drzewo w Bieszczadach, które wygląda jak głowa łosia. Wielu chce je zobaczyć na własne oczy

Co oznaczają kolory szlaków turystycznych?

W przypadku szlaków pieszych kolory nie są związane z poziomem trudności, ale pełnią funkcję orientacyjną i informacyjną. W Polsce stosuje się pięć kolorów: czerwony, niebieski, zielony, żółty oraz czarny. Każdy z nich ma inne znaczenie.

  • Szlak czerwony – wskazuje główną trasę turystyczną w danym regionie. Prowadzi przez najważniejsze i najbardziej atrakcyjne krajobrazowo miejsca, często obejmując najwyższe szczyty.
  • Szlak niebieski – oznacza szlaki dalekobieżne, czyli dłuższe trasy, często drugie pod względem atrakcyjności widokowej zaraz po szlakach czerwonych.
  • Szlak zielony – wytyczany jest w kierunku charakterystycznych punktów w regionie, takich jak miejsca widokowe czy szczególnie interesujące przyrodniczo.
  • Szlak żółty – pełni funkcję łącznikową. Najczęściej prowadzi do innego szlaku lub wskazuje drogę do określonego punktu, np. schroniska.
  • Szlak czarny – również zalicza się do szlaków łącznikowych, zwykle krótkich, prowadzących najprostszą trasą do celu.

Przykłady szlaków w Bieszczadach

Różnorodność szlaków widać doskonale w Bieszczadach. To tutaj znajdują się zarówno trasy długodystansowe, jak i krótkie odcinki prowadzące do popularnych miejsc widokowych.

Fot. Kamil Mielnikiewicz

  • Czerwony szlak – biegnie między innymi z Wołosatego przez Rozsypaniec, Halicz, Przełęcz Goprowską, Szeroki Wierch, Ustrzyki Górne, Połoninę Caryńską, Brzegi Górne, Połoninę Wetlińską, Smerek i dalej w stronę Fereczatej.
  • Niebieski szlak – obejmuje odcinki między innymi z Wołosatego w stronę Tarnicy, z Rzeczycy, niedaleko Ustrzyk Górnych na Wielką Rawkę czy z Widełki w kierunku Tarnicy.
  • Żółty szlak – prowadzi np. z Przełęczy Wyżnej na Połoninę Wetlińską, do schronu Chatka Puchatka II.
  • Zielony szlak – wyznaczony jest między innymi na trasach z Przełęczy Wyżniańskiej na Połoninę Caryńską czy na Małą Rawkę.
  • Czarny szlak – biegnie np. z Górnej Wetlinki w kierunku Chatki Puchatka II.

Dlaczego warto znać prawdziwe znaczenie kolorów?

Świadomość tego, co oznaczają poszczególne barwy, pozwala lepiej planować wyprawy i unikać błędnych założeń dotyczących trudności trasy. W praktyce o stopniu trudności decydują inne czynniki – długość szlaku, różnica wysokości, warunki pogodowe czy ukształtowanie terenu.

Kolor natomiast ma ułatwiać orientację w terenie i pozwalać na łatwiejsze korzystanie z map oraz oznakowania w górach. To proste rozwiązanie, które porządkuje gęstą sieć tras turystycznych i pomaga w bezpiecznym poruszaniu się po górach.

Idź do oryginalnego materiału