We Francji wiele sklepów zamyka się zwykle między 12.00 a 14.00. To zjawisko dotyczy głównie mniejszych miast i rodzinnych biznesów. Choć może zaskakiwać turystów, ma kulturowe i ekonomiczne uzasadnienie. Praktyka ta wynika z lokalnych zwyczajów, przepisów pracy i struktury handlu.
W przeciwieństwie do dużych sieci handlowych, małe sklepy prowadzone są często przez jedną osobę lub rodzinę. Przerwa w środku dnia pozwala właścicielom nie tylko zjeść posiłek, ale też odpocząć lub zająć się sprawami administracyjnymi.
Utrzymanie otwarcia przez cały dzień oznaczałoby konieczność zatrudnienia dodatkowego pracownika, co dla wielu sklepów byłoby nieopłacalne, zwłaszcza iż ruch klientów w tym czasie jest zwykle niewielki.
Otwarcie sklepu w porze lunchu zależy więc głównie od możliwości kadrowych i nie przekłada się automatycznie na większą sprzedaż. Wielu handlowców przyznaje, iż koszty pracy przewyższają potencjalne zyski z dwóch godzin aktywności w środku dnia.
Przerwa obiadowa jest też głęboko zakorzeniona w rytmie życia wielu francuskich miejscowości. Klienci przyzwyczajeni są do zamknięcia sklepów w tych godzinach i sami korzystają wtedy z przerwy na posiłek lub odpoczynek.
Francuskie prawo nie nakłada na handlowców obowiązku prowadzenia działalności w określonych godzinach, z wyjątkiem przepisów dotyczących np. niedziel i świąt. Decyzja o zamknięciu sklepu między 12.00 a 14.00 wynika więc z indywidualnych wyborów i realiów funkcjonowania lokalnych biznesów.
Warto dodać, iż przerwa lunchowa jest zakorzeniona również w innych branżach. Urzędy czy warsztaty także często są niedostępne w tych godzinach. Sklepy tylko dostosowują się do ogólnego rytmu życia społecznego.
Turyści często są tym zaskoczeni, szczególnie w małych miastach i w okresie wakacyjnym. Dlatego francuskie biura turystyczne coraz częściej informują o lokalnych zwyczajach.
