Z doświadczenia wiem, iż urodzone za granicą dziecko obywatela USA najczęściej uzyskuje obywatelstwo w wyniku naturalizacji jednego z rodziców. Jednym z koniecznych warunków do automatycznej naturalizacji jest jednak posiadanie przez dziecko statusu stałego rezydenta. Co w takim razie mogą zrobić dzieci, które nie są rezydentami USA, mieszkają za granicą i których jeden z rodziców jest obywatelem USA, ale nie spełnia warunków koniecznych do rejestracji narodzin w formie konsularnej?
Tutaj z pomocą przychodzi znowelizowany przepis artykułu 322 Ustawy Imigracyjnej (Immigration and Nationality Act). Przepis co prawda nie nadaje praw obywatelskich z dniem urodzenia dziecka, ale wprowadza procedurę uproszczonej naturalizacji i w dużym stopniu liberalizuje, ale nie likwiduje całkowicie wymagań fizycznego pobytu w USA dla rodzica-obywatela.
W odróżnieniu od konsularnej procedury artykułu 301 Ustawy Imigracyjnej rodzic-obywatel nie musi wykazać się pięcioletnim fizycznym pobytem na terytorium USA, z których dwa lata muszą przypadać po ukończeniu 14. roku życia rodzica i przed urodzeniem dziecka. Wystarcza, by rodzic przebywał fizycznie w USA przez przynajmniej 5 lat. Nie ma znaczenia, czy te lata przypadły na czas przed czy po urodzeniu lub prawnej adopcji dziecka. Lata wymaganego pobytu muszą być tylko skumulowane w momencie złożenia podania i przed ukończeniem 18. roku życia dziecka. Nowością jest też możliwość użycia czasu fizycznego pobytu w USA jednego z dziadków dziecka. Kwalifikowani dziadkowie muszą być obywatelami USA. Wymóg fizycznego pobyt na terenie USA – zarówno rodziców, jak i dziadków – nie odnosi się tylko do ich pobytu w statusie obywatela. Wystarczy, by kwalifikujący pobyt nastąpił w legalnym statusie.
Procedura jest uruchamiana przez złożenie w Urzędzie Imigracyjnym podania N-600K. Podanie powinno być podpisane przez rodzica-obywatela, ale może być też podpisane przez dziadków dziecka lub prawnego opiekuna.
Procedura jest zaprojektowana dla celów naturalizacji dzieci zamieszkałych poza granicami USA i nie wymaga konieczności ubiegania się o „zieloną kartę” dla dziecka. Rozpoczęcie starań o stały pobyt może być choćby szkodliwe – cała ta procedura dotyczy osób zamieszkałych za granicą, które zamierzają przez cały czas tam mieszkać.
Po wstępnym rozpatrzeniu podania urząd wyznacza termin wywiadu w jednym z wybranych urzędów imigracyjnych na terenie Stanów Zjednoczonych. Konsulaty USA nie mają żadnej roli w tej procedurze i kwalifikująca rozmowa musi się odbyć w wyznaczonym krajowym biurze CIS. Na spotkanie musi się stawić zarówno składający podanie rodzic, jak i małoletnie dziecko. Na rodzicach, dziadkach lub prawnych opiekunach ciąży obowiązek uzyskania wizy wjazdowej dla dziecka. Interview musi odbyć się przed ukończeniem przez dziecko 18. roku życia. Warto o tym pamiętać i nie czekać ze złożeniem podania do ostatniej chwili.
Tomasz Maj Esq.
[email protected]
718-349-3434
973-575-6311
