Przyzwyczailiśmy się myśleć, iż Kanada jest krajem do którego przybywają imigranci z całego świata, ale okazuje się, iż Kanadyjczycy również emigrują i często osiedlają się poza granicami swojej ojczyzny. Niedawny raport rzuca światło na populację Kanady mieszkającą za granicą – według szacunków Statistics Canada w 2016 roku poza Kanadą mieszka około cztery miliony osób, co stanowi nieco ponad 11 procent całkowitej populacji kraju.
Liczba ta oznacza znaczny wzrost o około 36 procent od 1990 r., co oznacza rosnącą tendencję Kanadyjczyków do decydowania się na relokację.
Również najnowsze badanie Statistics Canada wykazało, iż ponad 15 procent imigrantów decyduje się opuścić Kanadę w ciągu 20 lat od przyjęcia obywatelstwa, aby wrócić do ojczyzny lub wyemigrować do innego kraju.
W raporcie McGilla stwierdzono, iż tendencja do dalszej migracji jest prawdopodobnie powiązana z „ rosnącymi kosztami” życia w Kanadzie” oraz „nierealistycznymi ścieżkami uznawania zagranicznych stopni naukowych”.
Dane Kanadyjskiej Fundacji Azji i Pacyfiku (APFC) sugerują, iż największa populacja Kanady poza Kanadą występuje w Stanach Zjednoczonych, a następnie w Hongkongu, Wielkiej Brytanii i Australii.
Według danych APFC Kanadyjczycy mają silne powiązania z Azją Wschodnią, a Korea Południowa, Chiny i Japonia znajdują się w pierwszej dziesiątce krajów, w których mieszkają Kanadyjczycy.
Choć liczba Kanadyjczyków przebywających za granicą może rosnąć, zauważono, iż stosunki Kanady z diasporą charakteryzują się brakiem jakiegokolwiek wsparcia i uwagi.
Jak czytamy w raporcie, obszary takie jak opieka zdrowotna, opodatkowanie i głosowanie wskazują na istnienie tej zależności.
Na przykład, chociaż prowincje mają własny zestaw wytycznych, które pozwalają mieszkańcom zachować prowincyjne ubezpieczenie zdrowotne podczas dłuższych nieobecności, ich ubezpieczenie może zostać anulowane w przypadku przeprowadzki na stałe.
W raporcie wzywa się do większej przejrzystości, aby pomóc diasporze uzyskać dostęp do odpowiednich informacji przed pobytem za granicą i w jego trakcie.
Jeśli chodzi o opodatkowanie, dwie grupy Kanadyjczyków przez cały czas są zobowiązane do składania rocznych zeznań podatkowych i płacenia podatków od swoich kanadyjskich dochodów – rezydenci czasowo poza Kanadą oraz osoby, które zwykle zamieszkują w innych krajach i płacą podatki wyłącznie od dochodów uzyskanych w Kanadzie.
W obszarze głosowania najłagodniejsze zasady obowiązują mieszkańców Ontario i Quebecu, gdzie władze prowincji akceptują głosowanie z zagranicy przez okres do dwóch lat od daty wyjazdu. Raport McGilla sugeruje, iż prowincje muszą ponownie zbadać skuteczność obecnej metody głosowania korespondencyjnego i rozważyć przyjęcie głosowania elektronicznego z zagranicy.
W raporcie wzywa się do opracowania zaleceń politycznych dotyczących podatków, opieki zdrowotnej i usług konsularnych, aby zapewnić aktywne wsparcie dla diaspory i oficjalną strategię rządu wobec kanadyjskich emigrantów.
„Zaangażowane i aktywne wsparcie diaspory tworzy silniejszą kanadyjską sieć międzynarodową; społeczność, która nie tylko głosuje i płaci podatki, ale ma zdolność promowania Kanady za granicą” – czytamy w raporcie McGilla.
Kraje z największą populacją Kanady poza Kanadą
- Stany Zjednoczone
- Hongkong
- Wielka Brytania
- Australia
W pierwszej dziesiątce znajdują się także Korea Południowa, Chiny i Japonia
Na podst. Canadian Press
