14 godzin temu
Program „Samodzielność – Aktywność – Mobilność!” wkracza w decydującą fazę w ostatnim kwartale 2024 roku, oferując bezprecedensowe wsparcie finansowe dla osób z niepełnosprawnościami. Z dofinansowaniem sięgającym choćby 151 tysięcy złotych w Warszawie, program otwiera nowe możliwości dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, umożliwiając im zakup mieszkań dostosowanych do ich potrzeb.
Fot. Warszawa w Pigułce
Wysokość wsparcia jest zróżnicowana regionalnie, odzwierciedlając rzeczywiste koszty nieruchomości w poszczególnych częściach kraju. Od ponad 142 tysięcy złotych we Wrocławiu po około 80 tysięcy złotych w mniejszych miejscowościach województwa opolskiego, program uwzględnia specyfikę lokalnych rynków nieruchomości.
Program może stanowić przełom w życiu osób z niepełnosprawnościami ruchowymi, które dotychczas były uwięzione w niedostosowanych mieszkaniach. PFRON umożliwił całkowicie elektroniczne składanie wniosków przez platformę SOW, co dodatkowo ułatwia dostęp do wsparcia osobom z ograniczoną mobilnością.
Inicjatywa ta może mieć daleko idące skutki społeczne, wykraczające poza bezpośrednią pomoc w zakupie mieszkania. Przede wszystkim, program może znacząco wpłynąć na integrację społeczną osób z niepełnosprawnościami, umożliwiając im większą samodzielność i aktywność w życiu codziennym. Możliwość swobodnego opuszczania mieszkania to nie tylko kwestia komfortu, ale fundamentalne prawo do uczestnictwa w życiu społecznym.
Wprowadzenie tak znaczącego wsparcia finansowego może również wpłynąć na rynek nieruchomości, stymulując rozwój budownictwa dostosowanego do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Deweloperzy mogą zacząć bardziej świadomie projektować przestrzenie mieszkalne, uwzględniając potrzeby tej grupy społecznej już na etapie planowania inwestycji.
Program może przyczynić się do zmiany postrzegania niepełnosprawności w społeczeństwie. Widok osób z niepełnosprawnościami aktywnie uczestniczących w życiu społecznym może pomóc przełamać stereotypy i bariery mentalne, prowadząc do większej akceptacji i zrozumienia ich potrzeb.
Długoterminowym efektem programu może być również zmniejszenie kosztów opieki społecznej. Osoby z niepełnosprawnościami, mieszkające w dostosowanych lokalach, mogą wymagać mniejszego wsparcia ze strony opiekunów i instytucji pomocowych, co przekłada się na oszczędności w systemie opieki społecznej.
Możemy również spodziewać się pozytywnego wpływu na rynek pracy. Osoby z niepełnosprawnościami, mające możliwość swobodnego przemieszczania się, mogą aktywniej poszukiwać zatrudnienia i uczestniczyć w życiu zawodowym, co przyczyni się do ich większej niezależności finansowej.
Wreszcie, program może stać się katalizatorem szerszych zmian w przestrzeni publicznej. Świadomość potrzeb osób z niepełnosprawnościami może przełożyć się na lepsze dostosowanie infrastruktury miejskiej, transportu publicznego i obiektów użyteczności publicznej do potrzeb wszystkich mieszkańców.
