Nie żyje Józef Stępień, jeden ze świadków bombardowania Wielunia w 1939 roku

1 godzina temu

Wczoraj zmarł kolejny świadek wojennej historii Wielunia – Józef Stępień. Miał 93 lata.

Pan Józef do ostatnich miesięcy pozostawał aktywnym uczestnikiem życia społecznego Wielunia i strażnikiem pamięci o tragedii naszego miasta. Z ogromnym poczuciem misji świadczył w niezliczonych wywiadach dla polskich i zagranicznych mediów o prawdzie, o grozie bombardowania dokonanego przez niemieckie lotnictwo i realiach dorastania w czasach okupacji. Był stałym uczestnikiem uroczystości upamiętniających rozpoczęcie wojny oraz spotkań z młodzieżą, w tym z harcerzami. W 80. rocznicę rozpoczęcia II wojny światowej był jednym z dwójki Świadków, którzy wespół z prezydentami Polski i Niemiec dokonali w Muzeum Ziemi Wieluńskiej otwarcia wystawy „Świadkowie mówią… 1 września 1939”. Dziś pozostaje w przestrzeni wystawy jego świadectwo, utrwalone dla kolejnych pokoleń.

Składamy kondolencje Rodzinie, w szczególności Pani Stanisławie Stępień, która była nieodłączną towarzyszką i oparciem dla męża w jego działalności na rzecz lokalnej społeczności.

– informuje Muzeum Ziemi Wieluńskiej.

1 września 1939 roku pamiętam, obudzili mnie rodzice, a ich obudziły syreny, które wyły. Był nalot niemieckich samolotów na Wieluń. Tu się właśnie rozpoczyna cała historia. Historia ta, którą musimy pamiętać, musimy umieć każdemu opowiedzieć jak to się stało, iż przyleciały niemieckie samoloty i bombardowały Wieluń. Jak zaczęły wyć syreny, rodzice się obudzili, obudzili i mnie, prędko musiałem wstawać. Budynki zostały zbombardowane, paliły się, część z nich była zburzona. Jak ojciec już pakował wszystko do ucieczki, wyjrzałem na podwórko i zobaczyłem iż po jednej stronie nie ma już budynków, po drugiej też. Pytałem co się dzieje, ale ojciec mi tłumaczył, iż to jest wojna, iż to jest nalot samolotów niemieckich i iż tak wygląda teraz zbombardowany świat. Bardzo byłem przestraszony. Ludzie spali, a budynki się sypały. Ci, którzy mieszkali w tych budynkach ginęli. My zaczęliśmy uciekać z Wielunia, żeby ratować swoje życie.

– tak wspominał Józef Stępień 1 września 1939 roku w Wieluniu podczas ubiegłorocznego spotkania ze świadkami historii zorganizowanego w wieluńskim muzeum.

Data pogrzebu nie pozostało podana do wiadomości publicznej.