Nowa wystawa czasowa na ekspozycji browarniczej w Muzeum Ziemi Leżajskiej

1 dzień temu

W związku z 500-leciem tradycji sztuki piwowarskiej na Ziemi Leżajskiej odbędzie się nowa wystawa czasowa przy ekspozycji browarniczej w Muzeum Ziemi Leżajskiej.

W bieżącym roku mija 500. lat tradycji sztuki piwowarskiej na Ziemi Leżajskiej. 11 marca 1525 r. stosowny przywilej został wydany przez króla Zygmunta I Starego. Zezwalał w nim na budowę browaru i jednocześnie zabraniał warzyć i szynkować piwo oraz inne trunki w odległości mniejszej niż mila od miasta. Osobom łamiącym powyższy zakaz, napoje miały zostać zabrane przez starostę na rzecz skarbu starostwa. Wykonawcą przywileju był ówczesny starosta leżajski, kanclerz wielki koronny Krzysztof Szydłowiecki.

Zachował się sporządzony w 1552 r. opis browaru umiejscowionego obok dworu starościńskiego: „Obok gorzelni znajdował się też browar z drzewa tartego w węgły budowany, w którym z jednego rogu izba do wyraszczania słodów z komorą, w środku na kotły i naczynia browarne, przy tym izba do wyrabiania piwa, a za tą w drugim rogu do składania drew. W sieni komin wielki od ściany do ściany murowany z grubami po obu stronach do palenia, z jednej strony pod kocioł piwny i chmielowy, z drugiej do komina w izbie powyżej powały murowanego do suszenia słodów”.

Wśród zawodów w grupie spożywczej w latach 1550-1650 związanych z produkcją piwa należy wymienić: piwowarów, słodowników, pomocników piwowarskich, ciągniwodów w browarach. Piwowarem w Leżajsku był Tomasz Michałek, któremu ok. 1590 r. objawiła się Matka Boża. W księdze wójtowsko- ławniczej z 1628 r. występuje Matys Jarko jako cechmistrz piwowarów w Leżajsku. Pomiędzy 1628 a 1775 r. brak wzmianek o cechu piwowarów, choć wiadomo ze źródeł pośrednich, iż z pewnością istnieli. Browar starościński został spalony w czasie najazdu wojsk księcia siedmiogrodzkiego Jerzego II Rakoczego w 1657 r. Z roku 1775 r. zachowała się suplika mieszczan leżajskich wniesiona do starosty leżajskiego Józefa Potockiego, wspominająca o cechu piwowarów. Teki Antoniego Schneidera pod rokiem 1795, dokumentują istnienie w Leżajsku browaru miejskiego i klasztornego.

Archaiczne warzelnie piwa zaprzestały produkcji w latach 70. XIX w. Ich produkcja nie znajdowała nabywców, ponieważ piwo z nowoczesnych zakładów było lepsze i trwalsze. Upadły małe warzelnie mieszczańskie, plebana i klasztorna. Ostał się browar Feiwela Stolbacha, który był dzierżawcą od co najmniej 1877 r., którego spadkobiercy dbali o firmę, dostarczając towar wysokiej jakości. Browar ten spłonął w czasie pożaru miasta w 1906 r.

W latach 70. XX w. wybudowano w Leżajsku nowoczesny browar, który produkował piwo do 30 sierpnia 2023 r.

Muzeum Ziemi Leżajskiej zaprasza do odwiedzenia poszerzonej wystawy o piwie leżajskim, przygotowanej przez p. Adama Dąbka i pracowników muzeum.