Od 1 stycznia 2024 roku w Polsce funkcjonuje świadczenie wspierające - forma pomocy finansowej, której celem jest częściowe pokrycie kosztów związanych ze szczególnymi potrzebami życiowymi osób z niepełnosprawnościami. Chociaż o świadczenie można ubiegać się w dowolnym momencie, najważniejsze jest zachowanie ściśle określonej kolejności działań. Wbrew powszechnym skojarzeniom, pierwszym krokiem do uzyskania świadczenia wspierającego nie jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Zainteresowani muszą najpierw skierować swoje kroki do wojewódzkiego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności (WZON). To właśnie tam składa się wniosek o wydanie decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia.
Dopiero po otrzymaniu tej decyzji, wnioskodawca może złożyć wniosek do ZUS o przyznanie samego świadczenia. Jak informuje Katarzyna Krupicka, regionalna rzeczniczka prasowa ZUS województwa podlaskiego, ZUS rozpatruje wnioski wyłącznie w oparciu o decyzję WZON, która stanowi podstawę do ustalenia prawa. Co istotne, do samego wniosku nie trzeba dołączać decyzji - wystarczy podać jej numer.
Decyzja wydana przez WZON zawiera kluczową informację - liczbę punktów w skali od 0 do 100, określającą poziom potrzeby wsparcia. Prawo do świadczenia wspierającego jest ściśle powiązane z tym wynikiem oraz z harmonogramem wprowadzania świadczenia.