9 miesięcy temu
Dwóch rok starszych seminarzystów złożyło za to deklarację jako kandydaci diakonatu i prezbiteratu. Akolici będą teraz posługiwać przy ołtarzu oraz rozdawać Komunię Świętą. Wczoraj także miały miejsce obłóczyny.
– Posługa akolity, to na początku jest byciem jak uczeń Chrystusa: towarzysząc, a dopiero potem służyć. Sama służba charakteryzuje się byciem szafarzem Komunii Świętej, ale oprócz tego też większe bycie dla ludzi na parafii oraz prowadzenie nabożeństw – mówi Dawid Górczyk, kleryk IV roku Wyższego Międzywydziałowego Seminarium Duchownego w Opolu.
– To dla nas bardzo istotny dzień. To druga, po lektoracie, posługa jaką przyjmujemy. W lektoracie zostaliśmy ustanowieni do służby Słowa Bożego, a teraz jesteśmy ustanowieni do posługi i pomocy kapłanom i diakonom przy sprawowaniu Eucharystii. Już wczorajszy obrzęd obłóczyn, czyli przyjęcia stroju duchownego: sutanny, jest takim widzialnym znakiem, iż będziemy dawać świadectwo – dodaje Kacper Korol, również kleryk IV roku Wyższego Międzywydziałowego Seminarium Duchownego w Opolu.
– Jest to kolejna świeca zapalona na adwentowym wieńcu ich formacji kapłańskiej. Bardzo istotny moment, w którym zostają zaproszeni do tego, by już nie tylko uczestniczyć, ale być też sługami ołtarza. To oczywiście okazja, by naszych młodych braci otoczyć serdeczną modlitwą. Droga, którą przebywają łatwą nie jest i w słowach dzisiejszego obrzędu słyszymy po raz kolejny prośby do Pana Boga, aby to on sam dokończył, to dzieło które w nich rozpoczął – podkreśla ks. Waldemar Musioł, biskup pomocniczy diecezji opolskiej.
Prawo Kanoniczne wymaga, by kandydat do święceń diakonatu przez co najmniej pół roku pełnił posługę lektora i akolity.
Relacja z przyjęcia posługi akolitatu:
autor: Fabian Miszkiel
