4 godzin temu
W Polsce emerytura jest prawem, a nie obowiązkiem. Kobiety mogą ją pobierać po ukończeniu 60 lat, a mężczyźni po 65. roku życia. Mimo to większość osób nie czeka ani dnia dłużej. Z danych ZUS wynika, iż ponad 70 proc. Polaków składa wniosek o świadczenie w dniu osiągnięcia wieku emerytalnego, a aż 90 proc. – w ciągu pierwszego roku od uzyskania uprawnień.
Tymczasem – jak wskazuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych – wydłużenie aktywności zawodowej choćby o rok może znacząco poprawić sytuację finansową po przejściu na emeryturę. „Spośród 1,2 mln pracujących osób w wieku emerytalnym 989,9 tys. odprowadzało składki na ubezpieczenie emerytalne – to o 1,9 proc. więcej niż rok wcześniej” – podano w komunikacie urzędu.
ZUS wylicza: choćby 41 proc. więcej po trzech latach
ZUS przygotował symulację, która najlepiej obrazuje, jak bardzo opłaca się odłożyć decyzję o zakończeniu kariery zawodowej. W przykładzie uwzględniono kobietę urodzoną w styczniu 1965 roku i mężczyznę z rocznika 1960. Założono, iż oboje rozpoczęli pracę w wieku 25 lat i przez całe życie zawodowe odprowadzali składki w wysokości odpowiadającej średniemu wynagrodzeniu.
Jeśli przeszliby na emeryturę w styczniu 2025 roku, otrzymaliby świadczenie bazowe. Jednak decyzja o dalszej pracy przynosi wymierne efekty:
– po roku emerytura rośnie o 12 proc.,
– po dwóch latach – o 26 proc.,
– po trzech latach – aż o 41 proc.
Różnica wynika z prostych zasad systemu emerytalnego – większy kapitał i krótszy czas pobierania świadczenia oznaczają wyższe miesięczne wypłaty.
Jak kapitał przekłada się na świadczenie
ZUS podkreśla, iż długość pracy zawodowej ma najważniejszy wpływ na wysokość przyszłej emerytury. Osoba, która w wieku 60 lat ma na koncie 100 tys. zł, może liczyć na 375,38 zł miesięcznego świadczenia. Dla 65-latka ta sama kwota oznacza już 452,90 zł.
Aby uzyskać emeryturę minimalną w wysokości 1878,91 zł, 60-latek musi zgromadzić nieco ponad 500 tys. zł. Tymczasem osoba, która zdecyduje się przejść na emeryturę w wieku 65 lat, potrzebuje o około 80 tys. zł mniej. Takie różnice pokazują, iż moment złożenia wniosku ma ogromne znaczenie dla domowego budżetu.
Dłuższe życie – niższe świadczenie, jeżeli nie pracujemy dłużej
Według danych ZUS przeciętny 60-latek pobiera emeryturę przez 22,2 roku, a 65-latek przez 18,4 roku. W porównaniu z 1999 rokiem to wzrost o 18–20 proc. „Wydłużanie trwania życia powoduje, iż za tę samą kwotę składek emeryci uzyskują o 8–9 proc. niższe świadczenie niż w chwili, gdy ZUS rozpoczął przyznawanie i wypłatę emerytur z nowego systemu” – przypomina urząd.
Z tego powodu ZUS apeluje, by nie traktować wieku emerytalnego jako granicy nie do przekroczenia. Dłuższa praca pozwala zrównoważyć rosnącą długość życia i zapewnić sobie większe bezpieczeństwo finansowe w przyszłości.
Coraz więcej seniorów pozostaje aktywnych zawodowo
Polacy coraz częściej podejmują decyzję o dalszej pracy po osiągnięciu wieku emerytalnego. Pod koniec 2024 roku takich osób było już 872,6 tys., co oznacza wzrost o 2,2 proc. względem poprzedniego roku. To rosnący trend, który pokazuje, iż emeryci dostrzegają korzyści płynące z dłuższej aktywności zawodowej.
Dla wielu seniorów decyzja ta ma wymiar nie tylko finansowy, ale również społeczny – praca daje im kontakt z ludźmi, poczucie potrzebności i lepsze samopoczucie. Niemniej jednak najważniejszy pozostaje aspekt ekonomiczny – każda dodatkowa składka na koncie emerytalnym to wyższe świadczenie na lata.
Wniosek z analiz ZUS: cierpliwość się opłaca
ZUS przypomina, iż wniosek o emeryturę można złożyć już 30 dni przed osiągnięciem wieku emerytalnego, ale warto się z tym wstrzymać. Każdy dodatkowy rok pracy może zwiększyć świadczenie choćby o kilkanaście procent.
Dane pokazują jednoznacznie: osoby, które decydują się pozostać aktywne zawodowo dłużej, realnie zyskują. To prosty, ale niezwykle skuteczny sposób na poprawienie swojej przyszłej sytuacji finansowej bez żadnych dodatkowych kosztów.
