2 dni temu
ZUS oficjalnie potwierdził przełomowe zmiany w systemie świadczeń honorowych dla osób, które ukończyły 100 lat życia. Od stycznia 2025 roku wszyscy stulatkowie będą otrzymywać jednakową kwotę 6246,13 zł brutto miesięcznie, która dodatkowo będzie podlegać corocznej waloryzacji.
Fot. Obraz zaprojektowany przez Warszawa w Pigułce wygenerowany w DALL·E 3.
Obecnie z tego wyjątkowego świadczenia korzysta 3300 osób, z czego zdecydowaną większość stanowią kobiety. System wypłat zmieni się diametralnie – dotychczas wysokość świadczenia zależała od daty urodzenia beneficjenta, co powodowało znaczące różnice w otrzymywanych kwotach. Dla przykładu, osoby, które ukończyły 100 lat w styczniu 2024, otrzymują 5540,25 zł brutto, podczas gdy ci, którzy osiągną ten wiek po marcu 2024, dostają już 6246,13 zł.
Nowa ustawa, uchwalona przez Sejm w październiku, nie tylko ujednolici wysokość świadczenia, ale również wprowadzi mechanizm jego corocznej waloryzacji od marca 2025 roku. Co istotne, emerytom i rencistom świadczenie będzie przyznawane automatycznie, bez konieczności składania wniosków. Jedynie osoby nieotrzymujące świadczeń z ZUS będą musiały złożyć odpowiedni wniosek.
Potencjalne skutki społeczne tej zmiany mogą być wielowymiarowe. Przede wszystkim, ujednolicenie świadczenia przyczyni się do większej sprawiedliwości społecznej wśród najstarszych obywateli, eliminując dotychczasowe nierówności wynikające z daty urodzenia.
Wyższe świadczenia mogą znacząco poprawić jakość życia stulatków, umożliwiając im lepszy dostęp do opieki medycznej, rehabilitacji czy usług opiekuńczych. Może to przełożyć się na rozwój sektora usług dedykowanych osobom w bardzo zaawansowanym wieku.
Regularne waloryzacje świadczenia mogą stanowić dodatkową motywację dla seniorów do dbania o zdrowie i dążenia do długowieczności. Może to wpłynąć na rozwój programów profilaktycznych i zwiększenie świadomości społecznej dotyczącej zdrowego starzenia się.
Wprowadzenie takiego świadczenia może również zmienić postrzeganie starości w polskim społeczeństwie. Długowieczność przestanie być postrzegana jako obciążenie finansowe dla rodziny, a stanie się swoistym przywilejem, docenianym przez państwo.
System automatycznego przyznawania świadczenia pokazuje także, iż państwo dąży do uproszczenia procedur administracyjnych dla najstarszych obywateli. Może to być początkiem szerszych zmian w kierunku ułatwiania seniorom dostępu do różnych form wsparcia państwowego.
Jednocześnie rosnąca liczba stulatków i związane z tym zwiększone wydatki budżetowe mogą stać się impulsem do dyskusji o długoterminowym finansowaniu systemu świadczeń socjalnych i potrzebie reform w tym zakresie.
