Róże Olesna i “Zasłużeni dla Ziemi Oleskiej”. Oto tegoroczni laureaci

ool24.pl 16 godzin temu

Zdjęcie: NZ6_9665

Dni Olesna 2025 rozpoczęły się w piątek 25 lipca od uroczystej inauguracji w Miejskim Domu Kultury, a jej najważniejszą częścią było wręczenie Róż Olesna oraz medali “Zasłużony dla Ziemi Oleskiej”.

W tym roku były dodatkowe powody do świętowania – 35-lecie samorządu terytorialnego.

Wyjątkowej oprawy uroczystości nadały występy chóru “Laudate z Wysokiej” oraz uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej I st. w Oleśnie oraz Młodzieżowego Studium Muzyki Rozrywkowej w Oleśnie.

Sylwetki nagrodzonych przedstawiała Ewa Cichoń, dyrektor Oleskiego Muzeum Regionalnego:

Róże Olesna 2025

Hubert Imiołczyk

Rozwija swój potencjał, mądrze wykorzystując paliwo dla swoich aktywności, jaką jest praca. Pielęgnuje etos strażaka-ochotnika, samorządowca, pasjonuje się historią lokalną, jest prelegentem, konferansjerem, publicystą oraz budowniczym najpiękniejszej bożonarodzeniowej stajenki Ziemi Oleskiej. Świadomy prawdy, iż tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia od ponad 30 lat angażuje się w służbę Ochotniczych Straży Pożarnych.

Jest sekretarzem Zarządu Oddziału Gminnego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Oleśnie, skarbnikiem Zarządu Oddziału Powiatowego ZOSP RP w Oleśnie, sekretarzem Ochotniczej Straży Pożarnej w Borkach Wielkich.

Uczestniczy w projektowaniu budżetu na ochronę przeciwpożarową dla 16 gminnych OSP, kierując realizacją zadań poprawiających warunki lokalowe, zakup nowego lub wymianę sprzętu na nowocześniejszy, pozyskując na ten cel środki spoza budżetu gminy, m.in. z WFOŚiGW, z LGD Dolina Stobrawy, z Ministerstwa Sprawiedliwości.

Społecznie pracuje w komisjach technicznych OSP, w komisjach związanych z obsługą zawodów sportowo-pożarniczych, kieruje strażaków-ochotników na szkolenia pożarnicze, badania lekarskie, gromadzi wymaganą dokumentację.

Po wybuchu wojny na Ukrainie aktywnie włączył się w przyjęcie uchodźców do strażnic w Borkach Wielkich i Bodzanowicach, gdzie ponad 30 osób uzyskało bezpieczny i godny pobyt, w tym dowóz do przychodni lekarskiej. Tak bliska mu idea ochrony pożarnictwa i jego historii w oleskiem zaowocowała odczytami i prelekcjami na ten temat podczas gminnych i powiatowych spotkań, a także publikacjami m.in. w: „Roczniku Powiatu Oleskiego”, „Ochotniczych Strażach Pożarnych Powiatu Oleskiego”, „Oleskim Kalendarzu Strażackim”. Był członkiem zespołu redakcyjnego „Gazety Ziemi Oleskiej” oraz „Oleskiej Gazety Powiatowej”.

Jako miłośnik historii lokalnej swojej miejscowości działającym w Stowarzyszeniu Rozwoju Wsi Borki Wielkie wygłasza prelekcje, wciela się w rolę konferansjera podczas dożynek, zawodów ale także podczas wojewódzkich obchodów 100-lecia Związku OSP RP, uroczystości powiatowych służb mundurowych jubileuszu 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę i wielu innych.

Ponadto jest wziętym kronikarzem, dokumentującym działalność i wydarzenia OSP Borki Wielkie. Opracował wraz zespołem 37 widokówek rodzinnej miejscowości. Propaguje tworzenie szopek, bo Boże Narodzenie jest konieczne, ponieważ potrzebujemy co najmniej jednego dnia w roku, aby przypominał nam, iż świat nie kręci się tylko wokół nas. Najpiękniejsza i największa stajenka na Opolszczyźnie o powierzchni ponad 70 m² i 14 metrowej wysokości to także jego dzieło. Od 1988 r. jest współkonstruktorem, a od 1992 r. projektantem szopki franciszkańskiej w Borkach Wielkich, o której także barwnie opowiada i pisze.

Na niwie samorządu lokalnego udzielał się jako radny Rady Powiatu i członek Zarządu Powiatu w Oleśnie w latach 2014-2018. Jego sukces to suma małych wysiłków, powtarzanych dzień po dniu. To niesamowite, ile można osiągnąć, jeżeli nie dba się o to, na kogo spadną zaszczyty.

Maria Podgórska

Najpiękniejszą formą jej rozwoju osobistego jest pomaganie innym. Niezłomnie w to wierzy, angażuje się, dba o relacje, pielęgnuje je. Jak zapobiegliwy ogrodnik podlewa kwiaty wielu środowisk lokalnych wodą swojego społecznego zaangażowania. I ogrody kwitną.

Absolwentka Liceum Medycznego w Brzegu. W 1995 r. obroniła pracę magisterską na Uniwersytecie Jagiellońskim na wydziale socjologii ze specjalnością pracy socjalnej.

Pracowała jako pielęgniarka w Szpitalu Rejonowym w Oleśnie (jeszcze w starym jego budynku) oraz w Opolu jako naczelna pielęgniarka w Caritas Diecezji Opolskiej. Do 2009 r. pełniła funkcję Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy w Rodzinie w Oleśnie, będąc koordynatorem wielu projektów dla osób niepełnosprawnych współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Od 2009 r. jest prezesem Stowarzyszenia Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Oleśnie, który dzięki jej determinacji i zaangażowaniu ciągle się rozwija. Z bogatej oferty edukacyjno–kulturalno–informacyjnej, jak nauka języków obcych, zajęcia rehabilitacyjne, zajęcia komputerowe, taneczne, wycieczki, wyjazdy do muzeów, teatrów, filharmonii skorzystały setki osób.

Wraz z zespołem redakcyjnym wydawała czasopismo – “Oleska Popołudniówka” – Magazyn nie tylko dla seniorów. Koordynatorka projektu „Jak dobrze mieć sąsiada” finansowanego ze środków Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności poprzez Akademię Rozwoju Filantropii w Polsce. Nagrodzona odznaką Honorową Polskiego Związku Rencistów i Inwalidów oraz Medalem „Zasłużony dla Ziemi Oleskiej” w 2019 r.

Pomysłodawczyni i realizatorka wielu projektów dla seniorów na czele z „Wykorzystaj swój potencjał”, organizuje i prowadzi różnego rodzaju szkolenia i zajęcia edukacyjne, np. nauki języków niemieckiego, angielskiego i hiszpańskiego, udzielania pierwszej pomocy, gimnastyki relaksacyjnej.

Utworzyła grupę wokalną o nazwie „Jesienne Róże” i grupę gry w tenisa. Zorganizowała wiele wycieczek krajoznawczych, edukacyjnych i zagranicznych, m.in. do Hiszpanii, Włoch, Łotwy i na Węgry dzięki projektowi ERASMUS. Wspólnie z Miejską Radą Seniorów czyniła starania o pozyskanie miejsca dla seniorów, którym jest lokal przy ul. Dworcowej 13, pierwotny Gminny Ośrodek Wsparcia Dziennego, w tej chwili Klub SENIOR +. Dzięki jej empatycznej osobowości wielu mieszkańców Olesna uczestniczy w pięknej przygodzie- bo zebranie się razem to początek, trzymanie się razem to postęp, a wspólna praca to sukces.

Irena Żołędź

Ucha nadstawiam, słucham jak gra. Muzyka w niej – w muzyce ja. W domu pełnym muzyki w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia oraz w Młodzieżowym Studium Muzyki Rozrywkowej w Oleśnie od 55 lat przygotowuje dzieci i młodzież do inspirującej podróży do krainy Terpsychory, uskrzydlającej umysł, wyobraźnię i serce.

Nauczycielka fortepianu wyrażająca piękno kultury językiem emocji głęboko uwrażliwia najmłodsze pokolenie oleśnian na muzykę. Nie tyle świeci blaskiem własnego talentu co blaskiem talentu swoich wychowanków, którzy z dużymi sukcesami reprezentowali szkołę w licznych konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych. Jest łowcą talentów-zdobyła ogromny narybek dla muzycznego środowiska naszego miasta i gminy poprzez oryginalne inicjatywy artystyczne.

W 2003 założyła przy nowopowstałym Młodzieżowym Studium Muzyki Rozrywkowej dział przedszkolny, w następnym roku zorganizowała pierwszą edycję Festiwalu Muzykujących Przedszkolaków (w br. odbyła się XXI edycja). Chcąc integrować rodziny poprzez muzykę, która wpływa na szlachetność obyczajów w 2015 r. zainicjowała i zorganizowała Festiwal Muzykujących Rodzin, dotychczas odbyło się 9 jego edycji.

Jako animator kultury z niegasnącą pasją od dziesięcioleci organizuje koncerty umuzykalniające z udziałem uczniów szkoły muzycznej i zaproszonych gości dla wielu społeczności jak: szkoły, DPS-sy, osoby niepełnosprawne, seniorzy czy Uniwersytet III Wieku. Zaprasza uczestników Międzynarodowego Kursu Muzycznego w Opolu na występy w Oleśnie. Prawdziwa mentorka zastępów utalentowanej grupy nauczycieli stażystów w PSM, doświadczona jurorka Przeglądu Szkolnych Zespołów Artystycznych organizowanych przez Powiat Oleski, Przeglądu kolęd i pastorałek w języku niemieckim na Święcie Piernika w Borkach Wielkich, Przeglądu Piosenki Dziecięcej w Dobrodzieńskim Ośrodku Kultury i Sportu i wielu innych.

Jej dorobek pedagogiczny jest imponujący- ponad 50 absolwentów zarówno szkoły muzycznej w Oleśnie jak i w Kluczborku ukończyło Akademię Muzyczną zasilając kadrę wielu muzycznych placówek edukacyjnych w kraju i za granicą, m.in.: w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii. Jest stale obecna w krajobrazie artystycznym naszej Małej Ojczyzny swoją osobą uosabiając znaną maksymę: „Musisz wziąć głęboki oddech. I pozwól muzyce płynąć przez ciebie. Rozkoszuj się tym, pozwól sobie na podziw. Kiedy grasz, pozwól muzyce złamać serce swoim pięknem”.
Ona to czyni od ponad pięciu dekad.

Zasłużony dla Ziemi Oleskiej

Małgorzata Jezela

Jej miarą człowieczeństwa jest troska o drugiego człowieka, a euforia którą daje pomagając cierpiącym jest mocą, która ich leczy. Działając w Towarzystwie Pomocy Ludziom w Oleśnie jako członek Zarządu, a od 2023 r. w charakterze prezesa jawi się jako osoba o wyjątkowej wrażliwości na potrzeby niepełnosprawnych, chorych oraz osób, które zagrożone są wykluczeniem społecznym.

Corocznie organizuje turnieje rehabilitacyjne dla osób z niepełnosprawnością i ich opiekunów oraz wyjazdy rehabilitacyjne indywidualne. Pełniąc funkcję prezesa Stowarzyszenia, przy którym istnieje Warsztat Terapii Zajęciowej w Oleśnie, jest ściśle związana z tą placówką, kierownictwem, kadrą, a przede wszystkim z uczestnikami Warsztatu. To miejsce rehabilitacji życia, gdzie każdy jest jedyny, niepowtarzalny i wyjątkowy. Poprzez efekty swojej działalności wnosi do pędzącego świata namiastkę nauki pokory, cierpliwości, innego spojrzenia na życie. Z innej perspektywy. Z własnej perspektywy matki syna z niepełnosprawnością. Skromna, pomocna, ciepła, empatyczna i cierpliwa, otwarta na potrzeby drugiego człowieka. Dobrze, iż jest!

Mając stały kontakt z innymi organizacjami i stowarzyszeniami współorganizuje spotkania integracyjne dla osób z niepełnosprawnością, osób starszych i ich opiekunów. Jest także współorganizatorem spotkań informacyjnych, gdzie na bieżąco przekazuje ważne i aktualne wiadomości osobom z dysfunkcjami, pomaga pisać wnioski o różnego rodzaju dofinansowania oraz je nadzoruje i zawsze służy radą. Mówi językiem dobra, a jej dar czasu i serca rozpromienił niejedno smutne, szare życie. Zaszczepiając w ludzkie serca chociaż jedną godzinę szczęścia spełniła zadanie anioła na ziemi.

Andrzej Świerc

Nigdy nie rezygnuje z celu tylko dlatego, iż osiągnięcie go wymaga czasu. Czas i tak płynie. Jego motywacja jest tym, co pozwala zacząć, zaś konsekwencja jest tym, co pozwala mu wytrwać. Od najmłodszych lat uczył się tej wytrwałości poprzez związek z lokalnym sportem, ukochaną piłką nożną jako zawodnik drużyn dziecięcych Startu Olesno. W latach 80. XX w. reprezentował barwy Sparty Lubliniec oraz kadry wojewódzkie, by w 1989 r. powrócić na ojczyzny łono do Startu Olesno. Nie tylko jako zawodnik pierwszej drużyny, ale także instruktor i wychowawca młodzieży.

Od momentu powstania w 1991 r. Oleskiego Klubu Sportowego na przestrzeni trzech dekad z ogromnym zaangażowaniem i pasją pełnił wiele ról – trenera młodzieży i pierwszej drużyny, gospodarza obiektu, wolontariusza wielu sportowych inicjatyw oraz członka zarządu.

Zawsze aktywny zgodnie ze znaną maksymą: „że sport nie polega tylko na tym, co możesz zrobić, ale na tym co chcesz osiągnąć”. Chciał osiągnięć dla usportowionej młodzieży. I zrealizował swój cel zapisując się w historii oleskiego klubu sukcesem awansu do IV ligi pierwszej drużyny w okresie 2010/2011. Z zaangażowaniem oddawał się organizacyjnym aspektom działalności klubu – najpierw jako członek zarządu, następnie jako wiceprezes do spraw sportowych (2021-2025), a od marca 2025 r. pełni funkcję prezesa OKS Olesno.

Co niezwykle istotne – wszystkie te funkcje pełni całkowicie społecznie, bez wynagrodzenia, poświęcając swój czas, energię i często życie prywatne dla dobra lokalnej społeczności i rozwoju sportu w gminie. Stadion stał się jego drugim domem, a jego skromność, nieustępliwość oraz wieloletnia gotowość do wszelkiego rodzaju aktywności uczyniły go ikoną oleskiego sporu. Dzięki swoim kontaktom i niepowtarzalnemu autorytetowi w środowisku piłkarskim na terenie Opolszczyzny, przez lata wspierał rozwój nie tylko sportowy, ale i społeczny Gminy Olesno.

Jest osobą, która nigdy nie szuka uznania, ale bez której trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie lokalnego sportu. Jego wieloletnia, bezinteresowna działalność społeczna, pasja oraz wyjątkowa postawa obywatelska stanowią wzór dla kolejnych pokoleń. Swoją osobą świadczy, iż nie ma nic potężniejszego niż determinacja człowieka, a największym trenerem jest życie.

*- Laudacje: Urząd Miejski w Oleśnie.