Samozatrudnienie a etat – różnice, które warto znać

Samozatrudnienie staje się coraz bardziej popularną formą zatrudnienia, na którą decyduje się osoby niezadowolone ze swojej dotychczasowej pracy zawodowej. Jakie są zasadnicze różnice między samozatrudnieniem a umową o pracę? Szczegóły poniżej.

Czym jest samozatrudnienie?

Przejście na samozatrudnienie oznacza działanie wyłącznie na własny rachunek. Oznacza to, iż w naszej gestii leży wyznaczanie sobie godziny pracy, przyjmowania dziennej ilości zleceń oraz samodzielna obsługa zleceniodawców. Samozatrudnienie wiąże się z zapewnieniem sobie utrzymania, a także z prowadzeniem niezbędnej dokumentacji działalności.

Prowadząc samodzielną działalność gospodarczą, należy pamiętać o terminowym wystawianiu faktur, rozliczeniach z ZUS i Urzędem Skarbowym oraz prowadzeniu księgowości. Warto pamiętać także, iż decydując się na taką formę zatrudnienia, możemy zapomnieć o wielu przywilejach pracownika na etacie, takich jak płatny urlop wypoczynkowy lub macierzyński.

Jakie są różnice między etatem a samozatrudnieniem?

Etat i samozatrudnienie różnicuje przede wszystkim kwestia finansowa oraz odpowiedzialność spoczywająca na przedsiębiorcy, co możesz sprawdzić na przykład w artykule: https://firmove.pl/aktualnosci/biznes/kadry-i-place/minimalna-placa-2024-ile-wynosi. Praca na etacie zwalnia nas z obowiązku pilnowania wszelkich rozliczeń. Pracując o kogoś, obowiązek prowadzenia księgowości spoczywa wyłącznie na pracodawcy. Rolą zatrudnionej osoby jest punktualne stawianie się w pracy oraz sumienne wykonywanie powierzonych obowiązków, za które pracownik otrzymuje z góry ustalone comiesięczne wynagrodzenie.

W przypadku samozatrudnienia kwestie prowadzenia księgowości leżą po stronie przedsiębiorcy. Co prawda, może on skorzystać z pomocy księgowego, jednak wiąże się to z dodatkowymi kosztami. Samozatrudnienie to także samodzielnie odprowadzanie podatków i płacenie składek na ubezpieczenie.

Samozatrudnienie a Kodeks Pracy

Będąc na etacie, wszelkie prawa i obowiązki pracownika reguluje Kodeks Pracy. Jako osoba zatrudniona w danej firmie przysługuje nam stosowny okres wypowiedzenia, ochrona pracownic w ciąży oraz osób, którym do emerytury pozostały 4 lata. Skorzystanie z tego rodzaju przywilejów nie jest możliwe w przypadku samozatrudnienia. W tym przypadku nie jesteśmy pracownikami, ale przedsiębiorcą wykonującym zlecenia. W związku z tym nie podlegamy rygorom Kodeku Pracy.

Jak wystartować z samozatrudnieniem?

Podejmując się działalności gospodarczej na własny rachunek, własną odpowiedzialność i własne ryzyko powinieneś:

• wybrać formę prawną działalności — w tym przypadku będzie to jednoosobowa działalność gospodarcza;
• wybrać formę opodatkowania — do wyboru masz PIT na zasadach ogólnych, PIT ze stawką liniową, ryczałt i kartę podatkową;
• wybrać kod PKD, czyli Polskiej Klasyfikacji Działalności;
• prowadzić księgowość lub zlecić jej prowadzenie księgowej;
• zarejestrować firmę w CEIDG;
• założyć konto firmowe;
• wybrać formę dokumentowania sprzedaży, o której więcej dowiesz się na przykład tutaj: https://firmove.pl/aktualnosci/prawo/prawo-gospodarcze/ewidencja-sprzedazy-w-dzialalnosci-nierejestrowanej-i-rejestrowanej;

Samozatrudnienie może być dobrym rozwiązaniem, jeżeli praca na etacie nie jest dla nas dość satysfakcjonująca. Pracując w ustalonych dla siebie godzinach, możemy być bardziej efektywni. Decydując się na samozatrudnienie, musimy być jednak świadomi braku wielu przywilejów regulowanych przez Kodeks Pracy.