Stal Mielec z rundy jesiennej w liczbach

3 godzin temu

Stal Mielec wchodzi w zimową przerwę w trybie alarmowym. Po 19 kolejkach Betclic 1. Ligi jest 17., ma 13 punktów, bilans 3–4–12 i bramki 21–40. To oznacza twardy fakt: strefę spadkową i konieczność natychmiastowego odrabiania strat wiosną. Zgodnie z zasadami rozgrywek spadają trzy ostatnie zespoły (miejsca 16–18), więc każdy punkt będzie na wagę złota.

Przy takiej tabeli kanadyjka nie pozostawia złudzeń i obnaża, kto faktycznie robi liczby. Nie opowiada bajek o „dobrych fragmentach", tylko pokazuje, kto realnie daje gole i asysty, czyli najcenniejszą walutę w lidze. Do klasycznej punktacji (G+A) dorzucamy dwie miary, które w walce o utrzymanie są bezlitosne:

G+A/90 wydajność na pełne 90 minut
Minuty na 1 punkt ile minut trzeba, żeby wpadł gol lub asysta A na koniec druga tabela: G+A/min prosty wskaźnik „punktów na minutę".

Top 10 Stali – punkty, wydajność i „koszt" w minutach (liga)

Komentarz do tej „dziesiątki":

Kruszelnicki i Pisek to dziś najbardziej stabilne źródła punktów po 5 „kanadyjskich" każdy i przy sensownej liczbie minut. To ważne, bo w klubach walczących o utrzymanie najczęściej przegrywa się nie brakiem jednego lidera, tylko brakiem drugiego i trzeciego „ciągnącego" w dłuższym okresie.
Losada i Domański to druga para łącznie 8 punktów, ale widać, iż ich produkcja wymaga sporej liczby minut (356 i 381 minut na punkt).
Zaskoczenie zaczyna się niżej: Odolak i Sadłocha mają mniejszy dorobek ogółem, ale robią punkt szybciej niż reszta. Trudno przejść obok tego obojętnie, zwłaszcza gdy jesteś w strefie spadkowej.

Najbardziej „opłacalne" punkty Stali? Nie zawsze ci z największym dorobkiem

Obok czołówki kanadyjki warto też spojrzeć na zawodników, którzy w krótszych rolach potrafią wnieść realną wartość. Tu wyróżnia się trójka:

Niedżwiedź 1 punkt co 107 minut
Odolak 1 punkt co 123 minuty (i świetne 0,73 G+A/90)
Sadłocha 1 punkt co 146 minut

Warto pamiętać, iż bardzo małe próbki potrafią czasem zniekształcać obraz, ale mimo wszystko zasługują na bliższe spojrzenie, bo to przez cały czas realne wskaźniki.

„Wydajność kanadyjska" G+A na minuty (G+A/min), liga

Ta tabela to w zasadzie „współczynnik zwrotu z minut". I ona podpowiada coś prostego: Stal powinna budować wiosnę tak, żeby nie opierać się wyłącznie na czterech najbardziej ogranych zawodnikach.

Zimowe wzmocnienia? To nie temat „czy", tylko „ile i gdzie"

W tej sytuacji zimowe wzmocnienia przestają być tematem do dyskusji. To po prostu część planu przetrwania. Kilku nowych zawodników, trochę świeżości, więcej rywalizacji o miejsca. Bez tego trudno wierzyć, iż samo „jakoś to będzie" wystarczy.

Same liczby podpowiadają dwa kierunki:

ofensywa potrzeba kolejnych zawodników, którzy będą dokładać G i A, żeby presja nie siedziała stale na barkach tej samej czwórki,
defensywa 40 straconych bramek po 19 meczach to nie jest „pech", tylko twardy sygnał, iż bez poprawy tyłu choćby dobra kanadyjka z przodu może nie wystarczyć.

Potrzeba więcej zawodników, którzy potrafią zamieniać minuty na gole i asysty. Zimowe ruchy transferowe to okazja, by poszerzyć grono ludzi robiących różnicę, a przy okazji dodać drużynie świeżości i energii do walki w rundzie wiosennej.