Strażnik między słupkami.

Wspólnie ze Stowarzyszeniem Dalejpodhale.pl kontynuujemy cykl publikacji poświęconych wybitnym postaciom, które na trwałe zapisały się w historii nowotarskiego hokeja. To właśnie dzięki takim ludziom jak oni, Podhale przez lata budowało swoją sportową tożsamość, odnosząc sukcesy i wychowując kolejne pokolenia zawodników. Dziś przypominamy sylwetkę bramkarza, który w złotych latach siedemdziesiątych był jednym z filarów zespołu i zapisał się w pamięci kibiców jako zawodnik niezwykle charyzmatyczny i odważny.

W złotych latach siedemdziesiątych, gdy Podhale należało do ścisłej krajowej czołówki, na horyzoncie pojawił się bramkarz, który gwałtownie udowodnił, iż drzemie w nim ogromny potencjał. Eugeniusz Polakiewicz, pseudonim „Nunek”, urodzony 27 grudnia 1948 roku w Nowym Targu, był wychowankiem miejscowego klubu i jednym z najbardziej charakterystycznych golkiperów swojej epoki.

Dzięki znakomitej postawie w drużynach juniorskich zwrócił uwagę szkoleniowców pierwszego zespołu. Wyróżniał się spokojem, refleksem i niezwykłą koncentracją, a przy tym nie bał się odważnych interwencji. Gdy los sprawił, iż podstawowy bramkarz Podhala doznał kontuzji, Polakiewicz otrzymał swoją szansę i w pełni ją wykorzystał. Szczególnie zapisał się w pamięci kibiców podczas pucharowego starcia z GKS Katowice, gdy w serii rzutów karnych obronił cztery z pięciu strzałów, przesądzając o zwycięstwie swojej drużyny.

Z „Szarotką” na piersi zdobył trzy tytuły mistrza Polski – w latach 1969, 1971 oraz 1972. Łącznie wystąpił w 62 spotkaniach ligowych, zapisując się na trwałe w historii klubu. Jego karierę przerwała przedwczesna i tragiczna śmierć 6 listopada 1971 roku, która wstrząsnęła całym hokejowym środowiskiem w Nowym Targu i w Polsce.

Dziś pamięć o Eugeniuszu Polakiewiczu „Nuneku” pozostaje żywa – jako o bramkarzu odważnym, oddanym i w pełni oddanym barwom Podhala.

Chcesz poznać legendy nowotarskiego hokeja? Odwiedź stronę www.dalejpodhale.pl, gdzie znajdziesz kalendarium wyjątkowych postaci.

Źródła: Jacek Sowa, Stanisław Hejak – „Sportowiec”, 1969 r.