To człowiek, dla którego najważniejsza jest i była rodzina, Polska i Polacy. Wspomnienie o Kazimierzu Bączku

Z końcem lipca odszedł od nas znany i powszechnie szanowany działacz społeczny i związkowy, były pierwszy starosta naszego powiatu, menager gospodarczy i samorządowiec Kazimierz Bączek. Jego życie i dorobek najpełniej podsumowuje cytat z pożegnania wygłoszonego przy jego grobie przez kolegę związkowca Zbigniewa Oliwę: „… to człowiek, dla którego najważniejsza jest i była rodzina, Polska i Polacy…”.

Ceremonia pogrzebowa Kazimierza Bączka odbyła się w ostatni piątek lipca (25-07) na cmentarzu komunalnym przy ulicy Starobrzeskiej w Brzegu. Świętej pamięci Kazimierza Bączka żegnała najbliższa rodzina, przyjaciele, koleżanki koledzy, przedstawiciele władz samorządowych, związkowcy oraz mieszkańcy Brzegu.

Kazimierz Bączek (1953–2025)

Kazimierz Bączek urodził się 3 maja 1953 r. w Głuchołazach. Wychowywał się w Brzegu, gdzie ukończył Szkołę Podstawową nr 6, a następnie Technikum Mechaniczno–Elektryczne we Wrocławiu na kierunku Aparatura Kontrolno–Pomiarowa i Mechaniczna Automatyka Przemysłowa. W 1977 r. uzyskał tytuł magistra inżyniera mechanika w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Zielonej Górze, kończąc także Studium Pedagogiczne. Od 1977 r. związany był zawodowo z Fabryką Maszyn Rolniczych „Agromet” w Brzegu, gdzie pracował jako konstruktor maszyn rolniczych, kierownik sekcji rozwoju i badań, a od 1990 r. do 1996 r. dyrektor przedsiębiorstwa FMR „AGROMET”. Ukończył również Szkołę Oficerów Rezerwy w Pile, uzyskując stopień podporucznika.
Sierpień 1980 r. był momentem przełomowym w jego życiu – jako pracownik „Agrometu” współorganizował protesty i strajki w zakładzie, w tym historyczny gest solidarności z robotnikami Wybrzeża, gdy na bramie fabryki zawieszono transparent „POPIERAMY ROBOTNIKÓW WYBRZEŻA”. Po „Kryzysie Bydgoskim” w marcu 1981 r. został tajnym przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego „Solidarność” Ziemi Brzeskiej na wypadek internowania dotychczasowych liderów związku.
W latach 80. aktywnie działał w strukturach podziemnej „Solidarności”, organizował pomoc dla internowanych i ich rodzin, uczestniczył w akcjach ulotkowych, współpracował z Międzyzakładową Komisją Koordynacyjną. Brał udział w licznych spotkaniach Forum Samorządów, zrzeszającego przedstawicieli największych zakładów przemysłowych w Polsce. W 1988 r. współtworzył Zakładowy Komitet Organizacyjny NSZZ „Solidarność” w „Agromecie”.
Po 1989 r. angażował się w działalność samorządową i gospodarczą. W 1998 r. został radnym powiatu brzeskiego, a w latach 1999–2002 pełnił funkcję starosty, koncentrując się m.in. na modernizacji infrastruktury, wspieraniu inwestycji oraz inicjatywach społecznych. Prowadził także własną działalność gospodarczą, a następnie pełnił funkcje kierownicze i nadzorcze w spółkach komunalnych – m.in. w Zakładzie Gospodarowania Odpadami w Gaci od 2006 do 2018 roku, gdzie był przewodniczącym rady nadzorczej, prezesem zarządu i członkiem zarządu.
Jego zasługi w walce o wolność i prawa pracownicze zostały docenione licznymi odznaczeniami:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany postanowieniem Prezydenta RP z dnia 25.06.2020 r.
• Krzyż Wolności i Solidarności, nadany postanowieniem Prezydenta RP z dnia 29.11.2022 r.
• Medal „Zasłużony dla NSZZ Solidarności Regionu Śląska Opolskiego”
  Kazimierz Bączek był człowiekiem głęboko oddanym rodzinie, wiernym wartościom, które kształtowały jego życie – wolności, solidarności, uczciwości i odpowiedzialności za przyszłe pokolenia. Pozostanie w pamięci jako odważny działacz, samorządowiec i społecznik, dla którego dobro Ojczyzny i mieszkańców regionu było najwyższym priorytetem.

Kazimierz Bączek zmarł 22-07-2025 roku.

Słowa pożegnania wygłoszone przez Zbigniewa Oliwę 26. lipca 2025 roku podczas uroczystości pogrzebowych świętej pamięci Kazimierza Bączka.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus
Dobiegła końca droga ziemskiego pielgrzymowania śp. Kazimierza Bączka. Dziś odprowadzamy na miejsce wiecznego spoczynku naszego przyjaciela, członka Solidarności – od jej narodzin, poprzez lata 80-te i działalność w podziemnych strukturach w okresie tragicznych lat stanu wojennego.

W sierpniu 1980 roku, w dniach ogólnopolskiego buntu i zrywu ku wolności i godności życia, zapoczątkowanego przez stoczniowców i pracowników Wybrzeża, śp. Kazimierz brał udział w strajkach i tworzeniu Solidarności w Agromecie.
We wrześniu 1981 roku był inicjatorem a później przewodniczącym Rady Pracowniczej w Fabrycznym Samorządzie Załogi.
Po brutalnym stłamszeniu odradzającej się wolności i ogłoszeniu stanu wojennego był członkiem tajnej komisji zakładowej oraz ściśle współpracował z podziemną organizacją Solidarności Ziemi Brzeskiej. Na jej zlecenie uruchomił konspiracyjną pracownię fotograficzną i przewoził samochodem dostawczym ojca paczki z Kurii Wrocławskiej z pomocą dla internowanych, aresztowanych, uwięzionych i zwalnianych z pracy. W ramach tajnego kina domowego organizował w różnych lokalach seanse zakazanych filmów.
W tym momencie godzi się wspomnieć o okresie niemal pół wieku z życia śp. Kazimierza i podziękować za Jego aktywność, poświęcenie i dobre serce w sprawach miłych Bogu i Ojczyźnie.

Śp. Kazimierz Bączek przez długie lata wspólnie z dziesiątkami działaczy podziemnej Solidarności, na każdą prośbę ks. proboszcza Zbigniewa Bąkowskiego stawiał się na placu budowy powstającego nowego brzeskiego kościoła – dziś pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego.
Przy tym właśnie kościele w 2005 roku z inicjatywy brzeskiej Solidarności i przy znaczącym wsparciu i zaangażowaniu śp. Kazimierza oraz projektanta syna Tomka, powstał okazały obelisk upamiętniający 25 rocznicę powstania Solidarności.
Śp. Kazimierz to człowiek, dla którego najważniejsza jest i była rodzina, Polska i Polacy. Świat wartości oparty o Ewangelię, na którym zakotwiczona jest nasza narodowa tożsamość.

Wierzył, iż wolność nie jest nam dana raz na zawsze, ale ona jest zadana również dla kolejnych pokoleń, które przyjdą po nas.
Śp. Kazimierz był zatroskany o przyszłość i dlatego wspierał bój o wolną, suwerenną i chrześcijańską Polskę.
Pamiętajmy: nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
Niech dobry Bóg da Mu pokój i życie wieczne.
Spoczywaj w pokoju.

KOLUMBOWIE
Lidia Tomkiewicz
Nie odchodźcie jeszcze! Pokolenie
Kolumbów,
Nie wszystko powiedziano, przekazano,
Wyjaśniono,
Wiele jeszcze tajemnic kryją
Czarne noce, głębie ziemi, więzienne piwnice,
Odkrywajcie prawdę w pamięci bolesnej!
Uczcie młodych!
Jak stać na baczność, gdy Mazurek Dąbrowskiego śpiewają,
Jak zginać kolana na rozmowie z Bogiem,
Jak zamilknąć przy grobie Nieznanego Żołnierza,
Co znaczy Solidarność z pokrzywdzonymi,
Jak łamać opłatek przy Wigilijnej porze
z szacunkiem i miłością,
Jak kochać dom rodzinny i mowę polską,
Jak nie zaśmiecać ulic i języka.
Uczcie, napominajcie!
Nie odchodźcie, proszę!
Nie wolno wam odejść przedwcześnie!
Dopóki Młody Las nie zapuści głęboko korzeni w polską ziemię.
Dopóki jej nie pokocha jak Słowacki, Mickiewicz,
Jak Sucharski, Hubalczycy,
Jak Akowcy i Szare Szeregi,
Jak Cię kochać ziemio polska… mowo polska…
Kraju Piastów i Jagiellonów,
Kraju rozbiorów i powstań,
Kraju czerwonych maków i białych róż.
Kraju kapliczek przydrożnych i Jasnej Góry –
Jak cię kochać Ziemio…

Kazimierz Bączek (1953–2025) – galeria

Galeria z pogrzebu

Post To człowiek, dla którego najważniejsza jest i była rodzina, Polska i Polacy. Wspomnienie o Kazimierzu Bączku pojawił się poraz pierwszy w Brzeg24.pl - Lokalny serwis informacyjny.