VI tydzień. Dzień 6. Seminarium Życia w Duchu Świętym

kjb24.pl 4 miesięcy temu
Zdjęcie: VI tydzień. Dzień 6. Seminarium Życia w Duchu Świętym


Kiedy Jezus podczas ostatniej wieczerzy umywał uczniom nogi, oni zupełnie nie rozumieli, o co Mu chodzi. Nie chcieli się na to zgodzić, ponieważ mycie nóg należało do zadań niewolników. Zgodzili się jednak, ponieważ oczekiwał tego od nich ich Mistrz. choćby – jeżeli na razie nie rozumiesz do końca, co Jezus chce uczynić w Twoim życiu, przyjmij Jego Miłość.

Jezus prosi, byś pozwolił Mu dotknąć Twoich ran, odkrył przed Nim to, co boli, czego się wstydzisz… Wtedy otworzysz się na Jego łaskę uzdrowienia i nową głębszą relację z Nim. Uczyń to z determinacją św. Piotra.

Jezus wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł – więc do Szymona Piotra, a On rzekł do niego: << Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?>>Jezus odpowiedział: << Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział>>.( …) Odpowiedział Mu Jezus: << jeżeli Ci nie umyję, nie będziesz miał udziału, ze Mną>>. Rzekł do Niego Szymon Piotr: << Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce , i głowę!>> (J 13, 4 – 9).

SEMINARIUM ŻYCIA W DUCHU ŚWIĘTYM to dziewięciotygodniowe rekolekcje, skierowane do wszystkich, którzy pragną żyć pełnią życia z Bogiem.

Rekolekcje realizowane są 9 tygodni. W każdą niedzielę o g. 18:00 na kanałach YouTube „Któż jak Bóg” oraz „Michalici” będzie zamieszczona katecheza ks. Krzysztofa Pelca CSMA, podejmująca temat danego tygodnia. Każdy uczestnik Seminarium będzie zobowiązany do codziennej 15-minutowej modlitwy osobistej opartej na rozważaniu Słowa Bożego

Codzienna modlitwa osobista

Codzienna modlitwa osobista to bardzo istotny element rekolekcji – czas szczególnego działania Boga w naszym sercu, najważniejsza chwila w ciągu dnia.

Skuteczność rekolekcji w znacznym stopniu zależy od wierności codziennej modlitwie.

Jak medytować Słowo Boże? – kilka praktycznych wskazówek:

  1. Przyjmij odpowiadającą ci pozycję ciała i odpręż się. Odsuń od siebie różne myśli, troski, które cię rozpraszają – oddaj je Panu. Spróbuj skupić twe myśli i serce na Jezusie.
  2. Uświadom sobie, iż przebywasz w obecności Jezusa. Może ci w tym pomóc zamknięcie oczu i wyobrażenie Go sobie. Trwaj w pokoju i przez wiarę bądź pewny, iż On jest z tobą, a ty jesteś z Nim.
  3. Proś Jezusa, aby prowadził cię w modlitwie i napełniał Duchem Świętym, byś mógł zrozumieć Jego słowo: „Duchu Święty, proszę Cię otwórz moje serce na wszystkie słowa, które Pan skieruje do mnie podczas tej modlitwy. Spraw, aby zapadły one głęboko w moim sercu i zmieniały moje życie”.
  4. Przeczytaj powoli Słowo z Pisma Świętego przeznaczone na dany dzień. Możesz przeczytać je kilka razy, jeżeli potrzeba – głośno je wymawiając. Pozwól tym słowom przeniknąć twoje serce i umysł. Przyjmij je tak, jakby sam Bóg mówił ci je osobiście. Rozważaj te słowa w swoim sercu.
  5. Zastanów się, jaką prawdę wyrażają i jak ta prawda odnosi się do ciebie, do twojego życia, problemów, stosunku do Boga, ludzi samego siebie.
  6. Zauważ, jaką reakcję wzbudza w tobie to Słowo (przynosi nadzieję, radość, pokój, miłość, rodzi wdzięczność, budzi opór, bunt, zniechęcenie, obawę, lęk).
  7. Trwaj przed Jezusem, próbuj usłyszeć, co On tobie mówi, tobie osobiście. jeżeli tekst jest zaczerpnięty z Ewangelii, wyobraź sobie, iż to ty znajdujesz się w tej scenie, np. z apostołami u stóp Jezusa, słuchając jego pouczeń. Pozostawaj przed Jezusem, przyjmując pokój i moc, która promieniuje z Jego obecności. Pozwól Jezusowi ogarnąć ciebie i otwórz Mu swoje serce.
  8. Spróbuj odpowiedzieć Bogu na Jego Słowo. Powiedz Jezusowi, co zrozumiałeś i podziękuj Mu za to. Podziel się z Nim tym, co czujesz, co przeżywasz. Twoja modlitwa może mieć formę dziękczynienia, uwielbienia, przeproszenia, prośby. Mów do Jezusa jak do przyjaciela, dziękując, zawierzając i oddając mu siebie całkowicie.
  9. Możesz pomodlić się za innych: za rodzinę, krewnych, przyjaciół, osoby w potrzebie, osoby, które cierpią, za Kościół, za twoją wspólnotę, za prowadzących rekolekcje i innych uczestników Seminarium.
  10. Możesz zakończyć modlitwą „Ojcze nasz”, „Zdrowaś Maryjo”, itp.
  11. Jeśli uznasz to za pożyteczne, możesz zanotować sobie w zeszycie refleksję i doświadczenia, które pojawiły się w czasie modlitwy osobistej. Możesz podkreślić sobie słowa i zdania, które były dla Ciebie najcenniejsze.
Idź do oryginalnego materiału