Wielka Sobota w Kościołach katolickim i prawosławnym to dzień wyciszenia. W kościołach wierni adorują Najświętszy Sakrament wystawiony w Grobie Pańskim, symbolizującym spoczynek Jezusa po śmierci. W cerkwiach z rana odprawia się z rana Święta Liturgia Bazylego Wielkiego, która ma już radosny charakter, zapowiadając zbliżające się Zmartwychwstanie. Podczas liturgii duchowni zmieniają ciemne, postne szaty na białe, symbolizujące światłość Zmartwychwstania. Czytane są fragmenty Ewangelii mówiące o Zmartwychwstaniu. W Polsce ten czas charakteryzuje się szczególnym zwyczajem święcenia pokarmów (święconki), które wierni przynoszą do kościołów w ozdobnych koszyczkach. Każdy z poświęconych pokarmów posiada głęboką symbolikę, od jajek oznaczających nowe życie, przez chleb będący Ciałem Chrystusa, po baranka symbolizującego Zmartwychwstałego. W kościele rzymsko-katolickim kulminacyjnym momentem Wielkiej Soboty jest Liturgia Wigilii Paschalnej, rozpoczynająca się po zmroku i należąca już do Niedzieli Zmartwychwstania. Składa się ona z liturgii światła, słowa, chrzcielnej i eucharystycznej. Rozpoczyna się od poświęcenia ognia i Paschału, a następnie wierni wsłuchują się w liczne czytania biblijne przypominające historię zbawienia. Podczas liturgii chrzcielnej święci się wodę i często udziela chrztu, a wierni odnawiają swoje przyrzeczenia. Liturgia eucharystyczna to uroczysta Msza Święta, podczas której po raz pierwszy po Wielkim Poście rozbrzmiewa radosne Alleluja . W Biał
.webp)
