WIELKI CZWARTEK – sakrament kapłaństwa i Eucharystii i nowa papieska NOMINACJA BISKUPIA dla MISJI OBLACKICH NA CZERWONEJ WYSPIE

W dniu 17 kwietnia 2025 r Wielki Czwartek PAPIEŻ Franciszek mianował nowym biskupem prowincji na dalekim Madagaskarze polskiego misjonarza oblatę O. MARKA OCHLAKA OMI – dotychczasowego przełożonego POLSKIEJ PROWINCJI MISJONARZY OBLATÓW MARYI NIEPOKALANEJ. Ta radosna wiadomość nadeszła dziś z WATYKANU

Dziękujmy naszym kapłanom i bądźmy zawsze wdzięczni wszystkim Misjonarzom a w szczególności naszym Oblatom i przyjaciołom misji oblackich za ducha niezłomnej wiary pokorę gorliwość i zapał misjonarski oraz ich pracę w służbie imigrantom w Winnicy Pańskiej

Duszpasterstwo emigracyjne ma długą tradycję w zgromadzeniu oblatów a jego źródło tkwi w krzewieniu Ewangelizacji zasad życia religijnego i narodowego wśród Polonii kanadyjskiej w niesieniu pomocy imigrantom na całym świecie w autentycznej ewangelizacji ubogich wiernych katolików przez głoszenie Dobrej Nowiny słowem i dynamizmem misyjnym oraz świadczeniem o Ewangelii w każdej kulturze obecnego świata wśród zadań, do których powołał naszych misjonarzy Bóg.

Przenieśmy się dziś na początek TRIDUUM PASCHALNEGO w ten Wielki Czwartek na moment do WIECZERNIKA na Mszę Wieczerzy Pańskiej sedno chrześcijańskiej wiary gdzie kolejny raz miłość rozlała się z nieba.

To właśnie dziś przed 2000 lat CHRYSTUS obmywając stopy apostołom kapłanom prowadzącym wiernych do Ziemi Obiecanej ustanowił Sakrament kapłaństwa i Eucharystii w przededniu swej Męki i śmierci na krzyżu.

Nie ma kapłaństwa bez Eucharystii i Eucharystii bez kapłaństwa.

WIELKANOC to największe święta w kościele katolickim, gdy Wielki Czwartek i jego Liturgia słowa wprowadzają nas w nastrój tych największych trzech dni Triduum Paschalnego do Wielkiej Nocy, centrum chrześcijaństwa i naszej wiary

Msza św. Krzyżma w Wielkim Tygodniu jest szczególnym przeżyciem dla odnawiających swoje przyrzeczenia kapłańskie prezbiterów wyrazu jedności wspólnoty człowieczeństwa w kościele katolickim

Każdy zawód i każde powołanie do niego jest ważne, ale nie ma chyba nic piękniejszego dającego pełnię życia niż kapłaństwo, które jest Darem i Tajemnicą.

Być zakonnikiem i trzymać Chrystusa w swoim ręku brzmi dumnie.

Dzisiejszy człowiek pragnie szczęścia miłości dostatku zgłębiając cel swego życia na ziemi a Współczesny Świat potrzebuje pokoju serca entuzjazmu Bożej Miłości sprawiedliwości, Bożej łaski i prawdy w codziennej walce ze złem.

Dziękujmy Bogu za dary SAKRAMENTÓW Kapłaństwa i Eucharystii modląc się o nowe powołania kapłańskie i zakonne i wytrwanie w świętym kapłaństwie księży budujących nasz duchowy wzrost, ten oparty na wierności, uczciwości, prawdzie i dobru .

W ręce kapłanów Bóg powierzył niezliczone bogactwa duchowe i swe pragnienia Eucharystia sprawowana przez kapłanów to pokarm wolności i naszej wzajemnej miłości, pokory, wypełniająca przykazania największej Miłości

Miejmy szacunek dla pokornych gorliwych księży głoszących Słowo Boże, Bożą Miłość i Miłosierdzie, bo ich ubywa z braku nowych powołań kapłańskich i zakonnych, które dzisiaj nie są aż tak liczne.

Głoszona Miłość zdziałać może wiele

Miłość jest służbą, wszystko wybacza, jest troska o drugiego rezygnuje z pychy.

Ktoś kiedyś powiedział ,że kapłan jest niczym i wszystkim, bo ze swymi wszystkimi słabościami ma taką samą władzę jaką ma Jezus.

Wszyscy jesteśmy ułomni, grzeszni, mamy swe słabości i ograniczenia, a ludzkie słabości kapłanów LEKARZY DUSZ I PRZEWODNIKÓW DO NIEBA dar Jezusa dla Kościoła, są podobne do naszych.

Świat niszczy dziś kapłanów oskarża i czasem wyśmiewa tych, którzy dopłynęli do portu kapłańskiego, zacumowali i uparcie pokornie i gorliwie realizowane są w wierze dbając o nasze ludzkie Zbawienie.

NIE MA KAPŁANÓW IDEALNYCH, każda ludzka słabość niektórych prezbiterów, jak i nas wszystkich innych staje się wytłumaczeniem ich odejścia czasem od sakramentów, wśród duchowych upadków potknięć na drogach pełnych supłów i supełków.

KOŚCIÓŁ KATOLICKI zawsze jest jeden i powszechny i apostolski wśród nowych powołań kapłańskich i nowej sztafety kapłanów głoszących Chrystusa jedynego PANA i Zbawiciela NAS WSZYSTKICH jak 2000 lat temu głosił o Nim św. Paweł.

MIMO SWYCH ZWYKŁYCH LUDZKICH SŁABOŚCI KAŻDY KAPŁAN MA MOC CHRYSTUSA, który chce byśmy wszyscy bez wyjątku byli szczęśliwi w drodze do Zbawienia. Kapłan głosiciel Ewangelii sługa Boży trwając w wierności BOGU uwalnia wiernych od grzechu jest odpowiedzialny za kierownictwo duchowe.

WIERNOŚĆ w praktyce może wydawać się czymś łatwym szczególnie w młodości powołanego z rodziny katolickiej kandydata do kapłaństwa, gdzie niesie ze sobą moc i entuzjazm kapłańskiej posługi.

W obliczu trudności dojrzewania w kapłańskiej misji ten chwalebny początek entuzjazmu kapłańskiego może, ale nie musi słabnąć w każdej chwili później.

Wielu trwających gorliwie, pokornie w swoim kapłaństwie potrafi uparcie, dojrzale walczyć z własnymi trudnymi pokusami, nie upadając na duchu .

W kościele katolickim mamy dziś wielu świętych kapłanów godnych naśladowania i kontynuowania misji apostołów budujących jedność Kościoła Chrystusowego

Wierność STWÓRCY zakorzenienie w Bogu i CHRYSTUSIE i Jego prawdzie NIE SŁABNĄCY ZAPAŁ misjonarski NA PRZYSZŁOŚĆ ZAAKCEPTOWANIE WŁASNYCH OGRANICZEŃ I SŁABOŚCI I CODZIENNA WALKA Z NIMI PRZEZ gorliwą, codzienną modlitwę, siła i odwaga w stawianiu czoła wymaganiom kapłaństwa, adekwatna motywacja DUCHOWA OPARTA NA ŚWIADOMEJ DECYZJI O KAPŁAŃSTWIE I ŻYCIU ZAKONNYM PODJĘTA W SEMINARIUM I W CHWILI ŚWIĘCEŃ to całe sedno życia kapłańskiego I JEGO FUNDAMENT.

BÓG ZAPŁAĆ ZA WSZYSTKO, nasi ojcowie Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej.

Niech nasza PANI WNIEBOWZIĘTA przez cały czas WAS PROWADZI I STRZEŻE A WSZELKIE WASZE OSIĄGNIĘCIA NA KAPŁAŃSKIEJ NIWIE INSPIRUJĄ DO SPOJRZENIA Z UFNOŚCIĄ W PRZYSZŁOŚĆ, KTÓRA NIESIE NOWE BUDUJĄCE WYZWANIA PODJĘTE ZAWSZE PRAWDZIWIE I Z Ogromną Rozwagą W WASZYM POSŁANNICTWIE.

STAROPOLSKIE, BÓG ZAPŁAĆ ZA WSZYSTKO, SZCZĘŚĆ BOŻE, POKÓJ PRAWDA I DOBRO !!

Bożena Senkowska-Żukowska Parafia św. KAZIMIERZA W TORONTO