Wiele osób rejestrujących się w urzędzie pracy nie zdaje sobie sprawy, iż powrót do zatrudnienia może wiązać się z dodatkowym wsparciem finansowym. Mowa o dodatku aktywizacyjnym, który ma zachęcać do szybszego podjęcia pracy i ułatwić powrót na rynek. Choć przepisy są jasno określone, nie wszyscy wiedzą, kto i na jakich zasadach może otrzymać choćby kilkaset złotych miesięcznie więcej.

Fot. Warszawa w Pigułce
Nie wszyscy bezrobotni wiedzą, iż po podjęciu zatrudnienia mogą liczyć na dodatkowe pieniądze od państwa. Mowa o dodatku aktywizacyjnym, który w zależności od sytuacji może wynieść choćby 831 zł miesięcznie. To wsparcie finansowe przysługuje osobom, które zarejestrowane w urzędzie pracy podejmą zatrudnienie samodzielnie lub zostaną skierowane do pracy. Warunkiem jest wcześniejsze prawo do zasiłku. Świadczenie to może realnie pomóc w powrocie na rynek pracy i złagodzeniu skutków niskiego wynagrodzenia na starcie.
Dla kogo dodatek i ile można zyskać?
Dodatek aktywizacyjny przysługuje osobom bezrobotnym, które:
- są zarejestrowane w powiatowym urzędzie pracy,
- mają prawo do zasiłku,
- podjęły zatrudnienie z własnej inicjatywy lub zostały skierowane do pracy przez urząd.
Wysokość dodatku zależy od sposobu podjęcia zatrudnienia. Osoby skierowane przez urząd pracy mogą otrzymać dodatek w wysokości różnicy między minimalnym wynagrodzeniem a faktyczną pensją – nie więcej jednak niż 50 proc. przysługującego zasiłku. Od 1 czerwca 2024 r. oznacza to maksymalnie 831 zł brutto. Z kolei osoby, które same znalazły pracę, mogą otrzymać dodatek w wysokości do 50 proc. zasiłku, ale tylko przez połowę przysługującego im okresu zasiłkowego – co przekłada się na maksymalnie 652,60 zł brutto miesięcznie.
Kto wypłaca i kiedy trafiają środki na konto?
Dodatek przyznaje starosta, po udokumentowaniu podjęcia zatrudnienia i przedstawieniu wysokości wynagrodzenia. Środki wypłacane są przez powiatowe urzędy pracy z dołu, za okresy miesięczne – maksymalnie w ciągu 14 dni od końca danego miesiąca.
Kiedy świadczenie nie przysługuje?
Nie każdy, kto podejmie pracę, ma prawo do dodatku. Wykluczeni są m.in.:
- osoby kierowane do prac interwencyjnych lub robót publicznych,
- osoby wracające do pracy u poprzedniego pracodawcy,
- osoby zatrudnione za granicą z własnej inicjatywy,
- osoby przebywające na urlopie bezpłatnym.
Zasiłek a dodatek – zasady i różnice
Prawo do zasiłku przysługuje tym, którzy przez ostatnie 18 miesięcy przepracowali co najmniej 365 dni i osiągali wynagrodzenie nie niższe niż płaca minimalna. Od 1 czerwca 2024 r. podstawowy zasiłek wynosi 1662 zł brutto w pierwszych 90 dniach, a potem 1305,20 zł brutto. Wysokość zasiłku zależy także od stażu pracy: osoby z krótszym stażem otrzymują 80 proc., a te z ponad 20-letnim doświadczeniem – 120 proc. podstawy.
Długość pobierania zasiłku zależy od lokalnego poziomu bezrobocia – może to być 180 lub 365 dni.
Wsparcie dla aktywnych
Dodatek aktywizacyjny to narzędzie, które ma zachęcić osoby bezrobotne do podejmowania pracy i ułatwić im finansowy start. Choć nie wszyscy spełnią wymagania, warto wiedzieć, iż taka forma wsparcia istnieje – i iż może oznaczać choćby kilkaset złotych miesięcznie więcej dla osób decydujących się wrócić do aktywności zawodowej.