Świadkiem rodzącego się uczucia między młodymi stał się według legendy wielki głaz , przy którym spotykali się Zosia z Adamem. Leżał w podwórzu domu z cukiernią przy Kanonickiej 4 (wejście też od Rynku). Starania Adama o rękę Zofii zostały uwieńczone sukcesem i w sierpniu 1857 r. w kościele pw. św. Mikołaja przed bocznym ołtarzem M.B. Szkaplerznej odbył się ich ślub. Na weselu bawią się 24 osoby. W ciągu 11 kolejnych lat Chodyńskim rodzi się pięcioro dzieci. Ale niestety - w wieku zaledwie 30 lat tragicznie umiera ukochana żona. Przyczyną zgonu miało być pozornie niegroźne ukłucie igłą do robótek ręcznych (lub zerwana sprężyna kanapy) - wywołanego krwotoku nie udało się zatrzymać. W kolejnych latach nieszczęsnemu Adamowi umierają też dzieci, on sam schodzi z tego świata w 1902 r. Państwo Chodyńscy pochowani są na kaliskim cmentarzu Miejskim, ich grób wieńczy, przepołowiony na pół, głaz pamiętający ich szczęśliwe lata.
Piotr Sobolewski