Nowy program wsparcia dla rodzin z małymi dziećmi bije rekordy popularności. W ciągu pierwszego miesiąca funkcjonowania świadczenia „Aktywni rodzice w pracy” do ZUS wpłynęło ponad 106 tysięcy wniosków dotyczących 108 tysięcy dzieci. Program oferuje wsparcie w wysokości 1500 złotych miesięcznie na dziecko w wieku od 12 do 35 miesięcy, a w przypadku dzieci z niepełnosprawnością kwota wzrasta do 1900 złotych.
Fot. Pixabay
Kluczowym warunkiem otrzymania świadczenia jest aktywność zawodowa obojga rodziców. Łączny przychód rodziców musi osiągać co najmniej poziom minimalnego wynagrodzenia, które od lipca 2024 roku wynosi 4300 złotych. Każdy z rodziców musi wykazać minimum 50% tej kwoty jako podstawę składek, a osoby samotnie wychowujące dzieci – pełne 100%.
Program jest dostępny dla szerokiego grona beneficjentów, w tym rodziców biologicznych, opiekunów faktycznych, rodziców zastępczych oraz prowadzących rodzinne domy dziecka. Istotnym warunkiem jest brak korzystania przez dziecko z opieki instytucjonalnej, takiej jak żłobek czy przedszkole.
Potencjalne skutki społeczne:
Wprowadzenie programu „Aktywni rodzice w pracy” może znacząco wpłynąć na model funkcjonowania polskich rodzin. Premiowanie aktywności zawodowej obojga rodziców może przyczynić się do zwiększenia partycypacji kobiet na rynku pracy, szczególnie w okresie wczesnego macierzyństwa. To z kolei może prowadzić do większej niezależności finansowej kobiet i bardziej równomiernego podziału obowiązków opiekuńczych między rodzicami.
Nowe świadczenie może również wpłynąć na decyzje prokreacyjne młodych Polaków. Gwarancja znaczącego wsparcia finansowego w pierwszych latach życia dziecka, połączona z możliwością kontynuowania kariery zawodowej, może zachęcić część par do podjęcia decyzji o rodzicielstwie. Szczególnie istotne może to być dla rodzin z klasy średniej, dla których stabilność finansowa jest kluczowym czynnikiem w planowaniu powiększenia rodziny.
Program może także przyczynić się do rozwoju alternatywnych form opieki nad dziećmi. Ponieważ warunkiem otrzymania świadczenia jest brak korzystania z opieki instytucjonalnej, może wzrosnąć popularność niań, opiekunów dziennych czy wzajemnej pomocy rodzinnej. To z kolei może prowadzić do powstania nowych miejsc pracy w sektorze opieki nad dziećmi oraz wzmocnienia więzi rodzinnych i społecznych poprzez większe zaangażowanie dziadków czy innych członków rodziny w opiekę nad najmłodszymi.