Był najbardziej nowoczesnym dworcem w Europie. Warszawa Centralna ma 50 lat

W 1971 roku nowe władze PRL, z pierwszym sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem na czele, jako jedno z najważniejszych dla przyśpieszenia rozwoju stolicy zadań, wskazały - obok odbudowy Zamku Królewskiego i realizacji Trasy Łazienkowskiej - Dworzec Centralny. Rok później zdecydowano o skróceniu planowanego czasu budowy niemal o połowę, by na nowym dworcu można było witać delegatów na VII zjazd PZPR rozpoczynający się 6 grudnia 1975 roku.

Breżniew i KIm Ir Sen

Jednym z pierwszych pasażerów wysiadających na nowym dworcu był Leonid Breżniew, sekretarz generalny KC Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego. Kilka lat później, w maju W1984 r. na Centralnym wysiadł Kim Ir Sen, przywódca Korei Północnej, który generalnie nie latał samolotami – przybył więc do Warszawy z oficjalną wizytą swoim specjalnym pociągiem.

Warszawa Centralna obchodzi dziś swoje urodziny. Do niedzieli w hali głównej realizowane są obchody jubileuszu. Na pasażerów czeka m.in. wystawa poświęcona historii dworca.

Budowniczy Dworca Centralnego Kazimierz Zawałło mówi, iż jest dumny z pracy jaką wykonano.

– Otworzyliśmy ten dworzec, działa on wspaniale. Powiedziałbym, iż dzisiaj jest młodszy po tej modernizacji niż był. Życzę dworcowi następnych co najmniej 50 lat – mówi.

Najnowocześniejszy w Europie

Jak mówi prezes PKP S.A, Alan Beroud, Warszawa Centralna to nie tylko węzeł komunikacyjny, ale też symbol nowoczesności.

– To dworzec, który widział więcej ludzkich historii, emocji, niż można by było napisać w niejednej księdze. Gdy powstawał, był to najnowocześniejszy dworzec w całej Europie. Odważna architektura, futurystyczna wizja wpisał się bardzo gwałtownie w potrzeby i w pejzaż stolicy – wskazuje.

Centralny to jeden z „ulubieńców” filmowców. W 1989 r. część dokręcanych po latach scen do filmu „Na Srebrnym Globie” – którego produkcję władze PRL zatrzymały w 1977 r. zrealizował tu Andrzej Żuławski. Dworzec „zagrał” też m.in. w „Komedii małżeńskiej” Romana Załuskiego i „Porze na czarownice” Piotra Łazarkiewicza (1993), „Szczurze” Jana Łomnickiego (1995), „Miłości w przejściu podziemnym” Janusza Majewskiego (2006), „Boisku bezdomnych” Kasi Adamik (2008).

Warszawa Centralna to jeden z najważniejszych punktów na transportowej mapie Polski. Ze stacji można podróżować do wielu miast w Polsce oraz za granicę. W sumie w ponad 110 kierunkach.

Czytaj też: Dworzec Warszawa Centralna został zamknięty na ponad tydzień