Kamienne kopczyki w Karkonoszach. Od drogowskazu do bezużytecznej mody.

W historii gór kopczyki z kamieni, znane jako cairns, miały swoją poważną rolę. Układano je w miejscach, gdzie śnieg, mgła czy brak wyraźnych punktów odniesienia mogły łatwo zgubić wędrowca. Ale to już przeszłość. W Skandynawii, Szkocji, a także w Alpach kamienne kopczyki służyły jako drogowskazy w terenie pozbawionym drzew. W Himalajach były nie tylko znakiem orientacyjnym, ale też elementem tradycji religijnej – kamienie z wyrytymi mantrami ustawiano jako modlitwę o bezpieczną podróż. W polskich górach, w tym w Karkonoszach, kopczyki pojawiały się dawniej sporadycznie, najczęściej w miejscach trudno dostępnych lub w rejonach, gdzie oznakowanie szlaku było jeszcze skromne.

Dziś jednak funkcja praktyczna niemal całkowicie zniknęła. Karkonosze są gęsto oznakowane, szlaki wytyczone i monitorowane przez Karkonoski Park Narodowy, a turyści mają w kieszeni GPS-y i aplikacje mobilne. Mimo to na szczycie Śnieżki, w rejonie Śnieżnych Kotłów czy nad Wielkim Stawem pojawiają się coraz to nowe „wieżyczki” z kamieni. Nie są to już punkty orientacyjne, ale raczej instagramowe „instalacje” — budowane dla zdjęcia, zabawy lub chęci zostawienia po sobie śladu.