To historia człowieka postawionego w obliczu obcej planety i jeszcze bardziej obcych – własnych wspomnień, lęków i traum. Ocean, który potrafi materializować ludzkie myśli, staje się metaforą umysłu, a samotna podróż bohatera – próbą konfrontacji z samym sobą. Lemowska wizja nabiera nowej aktualności w świecie, gdzie technologia coraz głębiej wnika w naszą świadomość.
W centrum spektaklu znajduje się taniec – jako pierwotny, emocjonalny język komunikacji. Ruch, ciało, obraz i dźwięk tworzą spójną opowieść o tym, co znane i nieznane, realne i wyobrażone. Czy przedstawiona przyszłość to już nasza teraźniejszość? I czy podróż musi prowadzić na inną planetę, by odkryć prawdę o sobie?
Czas trwa