Orszak Trzech Króli przeszedł ulicami Lublina [ZDJĘCIA, FILM]

6 dni temu

[AKTUALIZACJA 13.00] Ulicami wielu polskich miast przeszły lub przechodzą Orszaki Trzech Króli. W Lublinie – jak twierdzą organizatorzy – w przemarszu wzięło udział blisko 5 tysięcy osób.

– Ważne jest dla nas upamiętnienie tego, iż Chrystus został ofiarowany do świątyni. To też taka okazja, żeby pokazać, iż ten Kościół jest, iż żyje – mówią uczestnicy.

– W tym roku szczególnie koncentrujemy się na tym, aby pokazać, iż 1000 lat temu miało miejsce koronowanie Bolesława Chrobrego na króla Polski, więc hasłem tegorocznego orszaku jest „Kłaniajcie się, królowie” – mówi Michał Mielnik, główny koordynator Orszaku Trzech Króli z ramienia Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. – To hasło nawiązujące właśnie do tej koronacji, ale też do przypomnienia sobie o tym, iż król Bolesław Chrobry był królem Polski, ale królem z woli bożej.

Orszak Trzech Króli w Lublinie przeszedł spod Archikatedry ulicami: Królewską, Krakowskim Przedmieściem, Świętoduską i Kowalską, a zakończył się na placu Zamkowym. Poprzedziła go msza święta, której przewodniczył metropolita lubelski abp Stanisław Budzik.

W Lublinie pierwszy Orszak ulicami miasta przeszedł w 2012 roku.

[11.07] Z lubelskiej archikatedry po raz kolejny wyrusza Orszak Trzech Króli. Jego uczestnicy przejdą ulicą Królewską, Krakowskim Przedmieściem, Świętoduską i Kowalską na Plac Zamkowy.

– Chcemy pokazać siłę naszej wiary – mówią uczestnicy tegorocznego orszaku. – W orszaku biorą udział wszystkie rodziny, które chcą złożyć hołd Panu i królowi świata. Ważne jest dla nas upamiętnienie tego, iż Chrystus został ofiarowany Bogu w świątyni. Też jest to okazja, by pokazać, iż ten Kościół jest i żyje.

Tegoroczny orszak odbywa się pod hasłem „Kłaniajcie się Królowie”.

– To bardzo pouczające, bo trzej królowie uczą nas – współczesnych – ogromnej pokory – mówi metropolita lubelski arcybiskup Stanisław Budzik. – Bardzo trudno jest królowi klęknąć przed kimś innym, przyznać rację komuś innemu. Nam też jest trudno, więc słuchajmy drugiego człowieka. o ile się pomyliliśmy, miejmy odwagę to powiedzieć. Bardzo potrzebujemy takiego dialogu.