Pacjent z sepsą trafił do szpitala i zmarł; zakończył się proces o zadośćuczynienie

Bezpośrednią przyczyną śmierci była sepsa, która rozwinęła się jeszcze przed hospitalizowaniem chorego – ocenili biegli w procesie cywilnym o zadośćuczynienie od białostockiego szpitala dla rodziny mężczyzny zmarłego w 2011 roku. Trafił do tej placówki z poważnym stanem zapalnym zębów

Rodzina chce łącznie kilkaset tys. zł zadośćuczynienia. W czwartek przed Sądem Apelacyjnym w Białymstoku zakończył się proces odwoławczy w tej sprawie. Wyrok ma być ogłoszony pod koniec listopada.

W ocenie rodziców i dwojga rodzeństwa zmarłego 28-latka, szpital nie dochował należytej staranności przy udzielaniu świadczeń medycznych, wskutek czego doszło do zgonu. W ubiegłym roku sąd pierwszej instancji ich pozew o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę oddalił. Ich pełnomocnik złożył apelację.

Pozywany jest białostocki szpital, w którym 28-letni mężczyzna był hospitalizowany z powodu bólu zębów wywołanego ich poważnym stanem zapalnym. Pacjent został poddany zabiegowi. Jego stan zdrowia się pogarszał, więc wykonano kolejny zabieg. W jego trakcie doszło do ostrej niewydolności krążeniowo-oddechowej i – mimo reanimacji – mężczyzna zmarł.

W związku z tym zgonem prowadzone był postępowanie karne. Zakończyło się skazaniem na grzywnę jednego z lekarzy szpitala za tzw. błąd w sztuce, czyli nieumyślne narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

W procesie cywilnym rodzice domagają się po 300 tys. zł, każde z dwojga rodzeństwa – po 150 tys. zł zadośćuczynienia.

Sąd pierwszej instancji powództwo to oddalił uznając, iż nie wykazano, by zachodził związek przyczynowy między postępowaniem lekarzy pozwanego szpitala a zgonem 28-latka. Sąd okręgowy oparł się na opiniach biegłych zarówno ze sprawy karnej, jak i powołanych przez ten sąd w procesie cywilnym (z zakresu anestezjologii i chirurgii szczękowej).

Biegli uznali, iż co prawda doszło do nieprawidłowości w leczeniu, polegających m.in. na niewłaściwym przeprowadzeniu zabiegu znieczulenia (zastosowano niewłaściwą metodę), niemniej – w ich ocenie – pacjent i tak najprawdopodobniej by zmarł, choćby gdyby do tych błędów nie doszło, bo do szpitala został przyjęty w ciężkim stanie.

Sąd apelacyjny uzupełniająco przesłuchał w czwartek tych biegłych.

Jak mówili, bezpośrednią przyczyną śmierci była sepsa, która rozwinęła się „na tle zębopochodnym” na długo przed przyjęciem chorego do szpitala. Jak mówiła biegła z zakresu chirurgii szczękowej, pacjent powinien był dużo wcześniej zgłosić do szpitala, zwracała uwagę, iż trudno było przewidzieć, iż sepsa tak gwałtownie się rozwinie a stan pacjenta gwałtownie się pogorszy. Oceniła, iż sam zabieg nie był trudny, ale stan pacjenta „ogólnie ciężki”.

Biegły anestezjolog mówił, iż biorąc pod uwagę tempo, w takim rozwijała się sepsa, pacjent by „raczej” tego nie przeżył choćby gdyby zastosowano inną metodę znieczulenia.

„Raczej nie miał szans” – tak odpowiedział na to pytanie.

Reprezentująca bliskich zmarłego mec. Magdalena Szorc mówiła w swoim końcowym wystąpieniu, iż stan pacjenta został przez szpital zbagatelizowany, a lekarze „nie doszacowali” wyjściowego stanu zdrowia, który już był bardzo poważny.

„Stany zapalne u pacjenta były wynikiem nieleczonych zębów. I rozwijające się stany zapalne tkanek miękkich doprowadziły do sepsy, która była główną przyczyną zgonu, a nie jakiekolwiek nieprawidłowości, które strona skarżąca dostrzega po stronie personelu medycznego” – mówiła na poprzedniej rozprawie pełnomocnik szpitala Joanna Andrzejuk-Twarowska.

W czwartek zapewniała, iż działania placówki zostały podjęte na czas i przeprowadzone adekwatnie.(PAP)