2 tygodni temu
Co kraj, to obyczaj. Zasadność powiedzenia dotyczy także zwyczajów związanych z parzeniem herbaty. Europejski zestaw do jej zaparzania różni się od tego, który jest używany na Dalekim Wschodzie. Sam rytuał również wygląda inaczej. Przekonaj się, jak miłośnicy tego napoju przygotowują go w Anglii, Japonii, Chinach, Turcji czy w krajach arabskich.
Parzenie herbaty w Anglii
Tradycja picia herbaty w Anglii jest głęboko zakorzeniona w kulturze kraju i nieodłącznie kojarzy się z ceremonią zwaną afternoon tea, a sformułowanie five o’clock stanowi wezwanie do rozpoczęcia podwieczorku. Podczas popołudniowego rytuału jego uczestnicy korzystają z zestawów do parzenia herbaty i raczą się kanapkami, a także słodkimi ciasteczkami. Na angielski zestaw herbaciany składają się przepiękne porcelanowe dzbanki oraz imbryczki, a także filiżanki, talerzyki oraz srebrne łyżeczki. Przykłady takich zestawów do herbaty znajdziesz w sklepie internetowym Nettrading.pl.
Herbata turecka
W Turcji herbata jest równie istotna, bo stanowi kanwę dla wielu spotkań towarzyskich. Turcy preferują mocne, czerwone odmiany parzone w specjalnych dwuczłonowych czajnikach zwanych çaydanlık, które umożliwiają jednoczesne gotowanie wody i parzenie liści. Napój jest zwykle podawany w małych, zaokrąglanych, przezroczystych czarkach, które umożliwiają podziwianie głębokiej barwy napoju.
Japońskie herbaciane rytuały
W Kraju Kwitnącej Wiśni zwyczaj parzenia herbaty zwany chanoyu uważany jest za jedną z najbardziej wyrafinowanych form medytacji i sztuki. Każdy element rytuału – od gestu po wystrój wnętrza – ma znaczenie, a zestawy do herbaty są arcydziełami japońskiego rzemiosła. Często składają się z żeliwnych czajników, ceramicznych czarek, bambusowych łyżek i specjalne maty, na której się je ustawia. Osoba przygotowująca napar ubija bambusową miotełką matchę aż do uzyskania pienistej konsystencji. Zwyczaj jest zakorzeniony w filozofii Zen i wymaga skupienia, spokoju oraz cierpliwości. Odzwierciedla duchowe podejście Japończyków do życia, natury i codziennych czynności.
Herbata w Chinach
Chiny są krajem o nieprzebranym bogactwo tradycji związanych z parzeniem herbaty. Chińskie zestawy do jej przygotowywania są często wykonane z fioletowej gliny z Yixing, która świetnie utrzymuje temperaturę i nadaje naparowi niepowtarzalnego smaku. W Kraju Środka popularność zdobyła ceremonia gongfu cha. W wolnym tłumaczeniu nazwa zwyczaju oznacza umiejętne parzenie herbaty. Bardzo istotna jest w nim kontrola temperatury wody i czas zaparzania. Czajniki używane do przygotowywania napoju są bardzo małe i pozwalają na kilkakrotne zaparzanie tych samych herbacianych liści, więc napar zmienia smak za każdym razem.
Parzenie herbaty w krajach arabskich
Podawanie herbaty jest w wielu krajach arabskich symbolem gościnności. W Maroku serwuje się obficie słodzoną zieloną odmianę z miętą. Ceremoniał przygotowywania napoju jest bardzo charakterystyczny – czajnik unosi się na tyle wysoko, by wlewany do naczynia napar wytwarzał dużo piany. Bardzo popularnym rodzajem herbaty jest odmiana aromatyzowana przyprawami (głównie kardamonem i cynamonem). Odmowa zaproszenia na herbatę jest odbierana poważny nietakt.
Parzenie herbaty wygląda inaczej w zależności od kraju czy regionu, w którym się ją przygotowuje. Obyczaj ów ma jednak wspólny wszystkim kulturom element – jest rytuałem towarzyskim. Spotkanie przy herbacie podawanej z przepięknego zestawu pozwala jego uczestnikom zacieśniać więzi pod każdą szerokością geograficzną!
materiał zewnętrzny
