Prusice, rycerskie miasto z arcydziełami sztuki

Zdjęcie: W Rynku zwraca uwagę bryła ratusza z oryginalną, renesansową wie¬żą widokową, trójkątnymi sterczynami i trzema wieżyczkami herbowymi.

Spacerując ulicami Prusic natkniemy się wszędzie na pozostałości historii i architektury z róż­nych epok. Najstarsze z nich koncentrują się w obrębie Starówki, jak np. późnogotycki kościół św. Jakuba Apostoła i renesansowy ratusz, będące także świadectwem złotego wieku rozkwitu miasta za panowania rodu Kurzbachów (XVI w.).

We wnętrzu kościoła znajdziemy doskonale zachowany, renesansowy nagrobek pierwszego z Kurzbachów, Zygmunta, oraz kilka płyt nagrob­nych po przedstawicielach okolicznych, wpływowych rodzin szlacheckich. Do szczególnych zabytków należy jednak barokowa, bogato wyposażona kaplica grobowa z tumbą barona Melchiora von Hatzfeldta. Zapoczątkował on władanie Prusicami przez ród Hatzfeldtów, trwające aż do okresu II wojny światowej.

W Rynku zwraca uwagę bryła ratusza z oryginalną, renesansową wie­żą widokową, trójkątnymi sterczynami i trzema wieżyczkami herbowymi. Łukowate, neorenesan­sowe podcienia w przyziemiu budynku oraz efektowne wejście główne do ratusza to zasługa ostatniej przebudowy, prowadzonej w latach 1928-1933 przez ówczesnego, wrocławskiego architekta, Ericha Graua.

W Rynku zachowało się wiele bogato dekorowanych kamienic mieszczańskich, a w przyległych do niego uliczkach Starego Miasta możemy podziwiać budynki użyteczności publicznej z końca XIX w., tj. dawną szkołę ewangelicką, salę bankietową i pocztę dyliżansową, ale także Stary Browar i szykowne wille z XIX i początków XX wieku. Ponadto, obok kościoła św. Jakuba, przetrwały do dziś pozostałości prusickiego zamku (obecnie budynek mieszkalny), którego początki mają sięgać XIII w. Na granicy Starego Miasta dominuje natomiast bryła kościoła poewangelickiego pw. św. Józefa z 1912 r., arcydzieło sztuki ówczesnej epoki.

Dokumenty lokacyjne Prusic nie zachowały się. Przypuszcza się jednak, iż utworzenie miasta z regularną siatką ulic, kościołem i siedzibą książęcą (zam­kiem), mogło mieć miejsce już około 1250 roku. Za założycieli uważa się księcia wrocławskiego Henryka III Białego (wnuka Henryka Brodatego) oraz Zbyluta Przybysławica z wielkopolskiego rodu Jeleńczyków, rycerza i sędziego na dworze książęcym we Wrocławiu. Od samego początku Prusice były miastem prywat­nym, z którego dochody dzielili książę i jego administrator, czyli Zbylut. Ten ostatni wykorzystywał zyski na utrzymanie swojego dworu i drużyny.

Spacery miejskie z przewodnikiem są planowane w miesiącach maj - sierpień w każdą ostatnią niedzielę miesiąca o godz. 15 spod ratusza. W przypadku grup powyżej pięciu osób można ustalić inny termin zwiedzania. Zapisy: tel. 71 312 63 10.