Jeden z najstarszych cmentarzy w Piotrkowie Trybunalskim istniał na tak zwanej Krakówce. Przy kościele pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny na Krakowskim Przedmieściu. Możliwe, iż były tam ciała grzebane także wcześniej, było to bowiem także miejsce kultu pogańskiego.
Najdawniejsze miejsca pochówku w Piotrkowie znaleźć można w kościelnych kryptach oraz na przykościelnych cmentarzach.
https://trybunalski.pl/wiadomosci/historia/nekropolia-kryje-szczatki-znanych-piotrkowian-najcenniejsze-nagrobki-starego-cmentarza-w-piotrkowie-zdjecia/xEeOr46I5WTHSoR5G141Najstarsze pochówki w piotrkowskich kościołach
W czasach średniowiecza cmentarz powstał przy klasztorze dominikanów, gdzie najstarsze pochówki sytuowano przy północnej ścianie kościoła, później w kryptach znajdujących się pod krużgankami. Groby umieszczono tam na przełomie XIV i XV wieku.
W XV wieku założono cmentarz przy kościele farnym. Wokół Fary grzebano piotrkowian aż do XIX wieku. Szczątki zmarłych składano także w krypcie pod kościołem.
W połowie XVII w. istniał cmentarz przylegający do klasztoru franciszkanów. Tablice epitafijne z tej nekropolii przeniesione zostały do kościoła św. Jacka.
W XVII wieku założono także cmentarz przy klasztorze bernardynów. Pierwotnie chowano tutaj zakonników, w trakcie wojen XVII i XVIII w. również poległych żołnierzy oraz mieszkańców miasta.
Gdy zabrakło miejsca na terenie klasztoru, z polecenia arcybiskupa gnieźnieńskiego dokonano zbiorowej ekshumacji i pochowania szczątków we wspólnej mogile pod figurą Matki Boskiej Łaskawej. Bernardyńską nekropolię zamknięto w XIX w., jednak okazjonalne pochówki odbywały się do 1931 r. Zachowały się tam nieliczne nagrobki i tablice memorialne.
Cmentarz istniał także przy klasztorze dominikanek. W kościele Matki Boskiej Śnieżnej zachowały się płyty nagrobne i epitafijne. Chowano tam siostry zakonne oraz dobrodziejki zakonu.
https://trybunalski.pl/wiadomosci/historia/cmentarz-ewangelicki-w-piotrkowie-luteranie-sa-tam-chowani-od-1877-roku-zdjecia/NlABsiXkbR0TMEhaMnOsPiotrkowakie cmentarze innowierców
W 1689 r. przywilejem królewskim dla gminy żydowskiej w Piotrkowie wyznaczono "żydowskie okopisko". Cmentarz został zlokalizowany obok synagogi przy obecnej ul. Wojska Polskiego. Został zamknięty w latach 1792-1795. Nowy cmentarz żydowski założono na obrzeżach miasta.
Cmentarz ewangelicki założony został między ul. Reymonta i al. 3-go Maja około roku 1796. Skasowany został ostatecznie w trakcie prowadzonych w 1997 r. prac budowlanych, podczas których dokonano ekshumacji.
U zbiegu ulic Słowackiego i Sienkiewicza, w miejscu gdzie znajduje się w tej chwili dom parafii prawosławnej, dawniej istniał cmentarz grecko-prawosławny. Założono go około 1780 r. a zamknięto w 1848 r.
W 1830 r. wszystkie cmentarze, zarówno katolicki, jak i innowiercze, przeniesiono na obrzeża miasta. Zaczęły się zapełniać, gdy w 1850 r. wydano zakaz grzebania zmarłych w mieście.
Przy obecnej ul. Cmentarnej posadowiono cmentarz katolicki i prawosławny, oddzielone żeliwną barierką. Tuż za ogrodzeniem cmentarza katolickiego w 1878 r. założono nowy cmentarz ewangelicki.
