Tatuażystka z pasją (foto)

7 godzin temu

Spotkania z Ciekawym Człowiekiem to cykl zainicjowany w marcu przez Międzynarodową Fundację Pomocy i Rozwoju. Pierwszym gościem był Grzegorz Doroba. Dzisiaj na wygodnej kanapie w Galerii „Za Szybą” Miejskiego Ośrodka Kultury zasiadła Ilona Szczęśniak – tatuażystka z pasją, właścicielka studia Bee Tattoo w Świdniku.

Licznie zgromadzoną publiczność powitał Konstanty Kuromski, który również poprowadził to spotkanie, nie szczędząc pytań jego bohaterce oraz zachęcając słuchaczy do swoich własnych wypowiedzi.

Pani Ilona opowiedziała o swojej drodze zawodowej, pracy nad własnym stylem, a także o tym, jak wygląda codzienność w świecie tatuażu i skąd czerpie inspiracje: – Dziękuję Kostkowi za wyróżnienie, jakim jest dla mnie zaproszenie na dzisiejsze spotkanie. To też taki kamień milowy, bo nie lubię publicznych wystąpień. Dziękuję też Arturowi Kuromskiemu, iż podpowiedział Kostkowi, iż można mnie zaprosić. Tatuowaniem zajmuję się od 2017 roku, ale już od wczesnych lat dziecięcych rysuję, maluję. Najpierw tatuowałam w domu, później trafiłam na super miejsce, o którym od zawsze marzyłam, czyli pomieszczenie przy ul. Wyszyńskiego. Tam rok temu zrobiliśmy sobie studio. Skończyłam kurs w Warszawie, gdzie z tatuowaniem zapoznałam się od strony praktycznej, dbania o higienę, co jest najważniejsze w tej pracy. Teraz staram się co jakiś czas jeździć na kolejne kursy, seminaria, bo jest to bardzo wzbogacające. Nie pracuję u kogoś, od kogo mogłabym się uczyć, więc jestem trochę taka Zosia samosia. Staram się jednak, w miarę swoich możliwości, robić to jak najlepiej, abym ja była zadowolona ze swojej pracy, a osoby, które tatuuję, z jej efektów. Na początku tatuowałam znajomych, później oni powiedzieli swoim znajomym i dalej poszło. Zupełnie inaczej jest malować na tak cennym podkładzie jak skóra, ale to jest to co chcę robić. To super sprawa. Wydaje mi się, iż jestem typową kobietą, która lubi różne rzeczy, czasami skrajne. Lubię więc robić typowo kobiece wzory, na przykład kwiatowe. Ale lubię też tatuować portrety i mocniejsze rzeczy. Przyznam, iż choćby jakbym bardzo chciała, nie wychodzą mi oldskulowe rzeczy, mam bardziej lekką rękę. Z reguły robię więcej czarno-białych tatuaży, aczkolwiek bardzo lubię kolor i w tym kierunku też robię jakieś szkolenia.

Wśród pytań pojawiły się, między innymi, te dotyczące tatuowania osób niepełnoletnich, dbania o świeżo zrobiony obrazek, wzory, których pani Ilona nigdy by nie zrobiła. Publiczność zainteresowania była również kwestiami warsztatowymi oraz ciekawostkami związanymi pracą tatuatora.

– Są miejsca wrażliwe, jak na przykład nadgarstek czy pod pachą. Tak naprawdę jednak każdy ma swój próg bólu. Do tatuowania dla mnie najwygodniejsze są przedramiona, bo jest łatwy dostęp, skóra jest napięta. Przed sesją robię wywiad i wypytuję klienta o przeciwwskazania. Najczęściej są nimi alergie. Odmówiłam też wytatuowania kresek na oczach. Po co ludzie robią sobie tatuaże? Jest wiele powodów. Ktoś chce coś upamiętnić albo zamanifestować, albo po prostu ozdobić swoje ciało. Przy pracy zawsze towarzyszą mi emocje. Ostatnio miałam panią, która walczyła z ciężką chorobą i robiła tatuaże z tym związane. Poznałam jej historię i ciężko się było nie wzruszyć. Jestem empatyczną osobą i przejmuję emocje innych. Największy tatuaż, jaki zrobiłam? Całe plecy, cała ręka, jedna noga. Moje marzenie zawodowe? Chciałabym tatuować tak dobrze, jak na przykład Michał Wurszt, który jest moim idolem. To także wspaniały człowiek. Widziałam jego pracę na żywo. To inny level – opowiadała I. Szczęśniak.

Pani Ilona zdradziła też marzenia niezwiązane ze swoją pracą i pasją. Są to podróże po świecie, a także autorska wystawa obrazów. Obecni na spotkaniu bliscy zdradzili natomiast, iż tatuatorka bardzo chętnie udziela się charytatywnie.

Organizatorem spotkania była Międzynarodowa Fundacja Pomocy i Rozwoju. Partner wydarzenia: Miejski Ośrodek Kultury. Patronat honorowy sprawował burmistrz Marcin Dmowski.