

W Polsce Wielki Post to czas refleksji, wyrzeczeń i przygotowań do Świąt Wielkanocnych. Wiele osób kojarzy go z tradycją drobnych umartwień, postów czy abstynencji od pewnych przyjemności. W Katalonii natomiast post nabiera zupełnie innego charakteru – staje się nie tylko czasem duchowej wstrzemięźliwości, ale także okazją do zabawy i wspólnego świętowania. Na czym polega ta różnica?
Kluczem do zrozumienia katalońskiego podejścia do Wielkiego Postu jest tajemnicza postać Vella Quaresma, której tradycja odgrywa szczególną rolę w szkołach i przedszkolach. W hiszpańskich klasach dzieci regularnie „gubią” nogi starszej Pani.
– W czasie Wielkiego Postu dzieci w katalońskich przedszkolach i szkołach przygotowują figurki przedstawiające postać Vella Quaresma. To starsza kobieta, przypominająca nieco naszą Babę Jagę. Symbolizuje czas postu i wstrzemięźliwości – dlatego w jednej ręce trzyma rybę, a w drugiej kosz z warzywami – mówi Agata, która na co dzień mieszka niedaleko Barcelony. – Charakterystyczną cechą Vella Quaresma są jej siedem nóg – każda wygląda inaczej: jedna ma rajstopy i kalosze, inna but na obcasie. Co tydzień dzieci odrywają jej jedną nogę, odliczając w ten sposób tygodnie do Wielkanocy. Odrywaniu nogi towarzyszy śpiewanie piosenki na melodię „La Cucaracha”, której słowa nawiązują do tego, iż Vella Quaresma straciła nogę i nie może już chodzić.
Vella Quaresma to kataloński sposób na przekazanie młodemu pokoleniu wielkopostnych tradycji, który łączy edukację z zabawą. Choć na pierwszy rzut oka może wydawać się to nietypowe, ten zwyczaj przypomina nam, iż tradycje można pielęgnować z humorem, nie zapominając o ich prawdziwej istocie.
Agata:





Autor: Weronika Kurdziel