Wszystkich Świętych i Zaduszki – dwa dni pamięci o tych, którzy odeszli

Początek listopada co roku zatrzymuje pęd codzienności, wprowadzając nas w czas głębokiej refleksji i rodzinnych spotkań na cmentarzach. Mimo iż w powszechnej świadomości 1 i 2 listopada często zlewają się w jedną uroczystość, którą nazywanym skrótowo; "Święto Zmarłych" to Kościół katolicki i tradycja wyraźnie rozróżniają te dwa dni. Warto przypomnieć sobie, jakie jest ich prawdziwe znaczenie, a także jak wygląda kwestia dni wolnych. Wszystkich Świętych (1 listopada) – Święto nadziei i zbawienia

Uroczystość Wszystkich Świętych, obchodzona 1 listopada, wbrew potocznej nazwie nie jest świętem wszystkich zmarłych. Jest to przede wszystkim radosna uroczystość liturgiczna poświęcona wszystkim chrześcijanom, którzy osiągnęli już zbawienie i cieszą się chwałą w niebie. Wspominamy nie tylko świętych kanonizowanych, ale i tych, których Bóg powołał do świętości, a o których istnieniu my nie wiemy (tzw. święci anonimowi). Charakter tego święta ma nastrój radosny, uroczysty i skupiony na nadziei życia wiecznego. W Kościele katolickim jest to święto nakazane, co oznacza dla wiernych obowiązek uczestnictwa we Mszy Świętej. Dodatkowo 1 listopada jest ustawowo wolny od pracy i nauki. To dlatego tego dnia cmentarze wypełniają się tłumami – jest to główny dzień na odwiedzanie grobów.

Dzień Zaduszny (2 listopada) – modlitwa za cierpiące dusze