Szanowni Państwo,
Zapraszamy na szkolenie hybrydowe „Flozyny – wskazania, wytyczne, bezpieczeństwo stosowania i działania niepożądane” organizowane w ramach zebrania Komisji ds. Farmacji Szpitalnej i Klinicznej!
Termin: 13 lutego 2024r, godz. 16.00
Biuro OIA, przy ul. Żeromskiego 77 lok 6 (IV piętro) w Warszawie.
Program zebrania:
- – Przywitanie i wprowadzenie;
- – Wykład „Flozyny – wskazania, wytyczne, bezpieczeństwo stosowania i działania niepożądane” prowadzony przez prof. dr hab. n.med. Rafała Dąbrowskiego;
- – Sesja Q&A, gdzie będziesz mógł/a zadawać pytania i pogłębiać swoją wiedzę;
- – Spotkanie z Prezesem OIA Warszawa mgr farm. Marianem Witkowskim;
- – Spotkanie z Przewodniczącymi Komisji: ds. Nauki i Szkolnictwa, ds. Opieki Farmaceutycznej, ds. Komunikacji i PR, Legislacyjnej;
- – Omówienie bieżących spraw.
Niedawno wprowadzona na rynek farmaceutyczny nowa klasa doustnych leków obniżających poziom glukozy to inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego-2 (SGLT2), nazywane też flozynami. Działają poprzez zwiększenie wydalania glukozy wraz z moczem. Są nazywane „inteligentnymi” lekami przeciwcukrzycowymi, działają gdy poziom cukru we krwi rośnie, chroniąc nerki. Wydalanie glukozy z moczem obniża ciśnienie i masę ciała pacjenta nie wpływając na działanie insuliny, dzięki czemu nie ma zagrożenia hipoglikemią, co jest niewątpliwą zaletą. Stosowane są w leczeniu cukrzycy typu 2, w monoterapii i politerapii. w tej chwili są traktowane jako leki pierwszego rzutu wg aktualnych rekomendacji.
Wykład poprowadzi
prof. dr hab. n.med. Rafał Dąbrowski, kardiolog
Kierownik Kliniki Choroby Wieńcowej i Rehabilitacji Kardiologicznej w Narodowym Instytucie Kardiologii im. Stefana kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie
Pisze o sobie: Moją droga zawodowa rozpoczęła się w 1989 roku w Klinice Kardiologii kierowanej przez prof. Tadeusza Kraskę i prof. Grzegorza Opolskiego w Centralnym Szpitalu Klinicznym w tej chwili Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w Warszawie przy ulicy Banacha. Równocześnie pracowałem jako asystent w Zakładzie Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej WUM. W 1992 roku rozpocząłem pracę pod kierunkiem znakomitych kardiologów – prof. Zygmunta Sadowskiego, a następnie prof. Hanny Szwed w Klinice Choroby Wieńcowej Instytutu Kardiologii przy ulicy Spartańskiej w Warszawie, gdzie miałem zaszczyt współpracować ze wspaniałymi lekarzami, m.in. z prof. Wacławem Sitkowskim, prof. Zbigniewem Religą, dr Zygmuntem Purzyckim. Przez długie lata działałem w Polskim Towarzystwie Kardiologicznym, w tym jako Przewodniczący Oddziału Warszawskiego i członek Zarządu Głównego w dwóch kadencjach. Na moich oczach zmieniała się kardiologia: rozwój intensywnej terapii kardiologicznej, kardiologii interwencyjnej (angioplastyki wieńcowe, implantacje stentów), elektrofizjologii (ablacje, urządzenia wszczepialne), rozwój technik kardiochirurgii aż do przeszczepów serca, rozwój metod diagnostycznych (echokardiografia, testy obciążeniowe, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny i in.). W latach 90-tych nastąpił rozwój farmakoterapii, która zmieniła na lepsze życie i rokowanie naszych pacjentów.
