Znacie bohatera związanego z Biłgorajszczyzną?

Stanisław Szklarz Urodził się 26.02.1908 r. w Starym Zamościu w powiecie zamojskim. Był leśnikiem Ordynacji Zamojskiej, mieszkającym i pracującym we Floriance w pobliżu Zwierzyńca, a w czasie II wojny światowej członkiem ZWZ-AK. Podczas II wojny światowej uczestniczył w odbiorach i był magazynierem materiałów wojskowych pochodzących ze zrzutów na pobliskim zrzutowisku „Hipopotam”. Na Floriance znajdowała się też radiostacja Inspektoratu AK Zamość. Po wkroczeniu wojsk sowieckich kontynuował działalność podziemną.

W lipcu 1947 r. Stanisław Szklarz został wezwany do stawienia się w „charakterze świadka” na posterunek MO w Józefowie. Stamtąd przewieziono go furmanką do stacji Biały Słup, a następnie pod eskortą kolejką wąskotorową do UB w Biłgoraju (dzisiaj w tym budynku znajduje się Urząd Gminy). Przez cztery dni był przesłuchiwany, podejrzewano go o współpracę ze Zrzeszeniem „Wolność i Niezawisłość”. W trakcie bestialskich przesłuchań przestrzelono mu stopy. Nad ranem, 24.07.1947 r., prawdopodobnie po nocnym przesłuchaniu, udało mu się wybiec na balkonik budynku i wzywać pomocy. Funkcjonariusz UB strzelił do niego z pistoletu maszynowego PPSz. „Zawisza” został ciężko ranny i zmarł z upływu krwi.

Stanisław Szklarz, został zabity 24 lipca 1947 r. w siedzibie Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Biłgoraju. Ciało S. Szklarza zostało potajemnie pochowane, prawdopodobnie na cmentarzu w Puszczy Solskiej (dzisiaj dzielnica miasta), choć miejsce jego pochówku cały czas czeka na odnalezienie. Z kolei, na cmentarzu w Górecku Kościelnym znajduje się poświęcona mu symboliczna mogiła.

W 2014 r. w Izbie Leśnej we Floriance, tam gdzie mieszkał i pracował, w związku z 67. rocznicą śmierci Stanisława Szklarza zorganizowano uroczystość odsłonięcia poświęconej mu tablicy z udziałem jego krewnych, kombatantów i leśników. S. Szklarz wymieniony jest także na tablicy upamiętniającej „Żołnierzy Wyklętych” zamordowanych przez UB i MO, która znajduje się na ogrodzeniu kościoła w Józefowie (ufundowana w 2013 r.).