„Życie własne” Jakuba Juliana Ziółkowskiego. Na wystawę nowych prac artysty zaprasza Elektrownia

fot. Materiały prasowe/MCSW Elektrownia

Zwrot „życie własne” może niemal automatycznie kierować nasze myśli w stronę nas samych: mnożyć pytania o autonomię jednostki, unikalność naszych perspektyw życiowych, czy sens radykalnego stawiania granic innym, zagrażającym naszej podmiotowości, bytom. Pytania te nabierają jeszcze innego zabarwienia, gdy padają w kontekście twórczych wyborów i obranych artystycznych ścieżek rozciągających się gdzieś pomiędzy determinizmem a wolną wolą.

Jest coś w tym malarstwie

Na wystawie zobaczymy najnowsze prace Jakuba Juliana Ziółkowskiego, nowe nie tylko metrykalnie, ale przede wszystkim przez swoją odrębność wobec tego, do czego dobrze już przyzwyczaił nas artysta. Jest coś w tym malarstwie, co w pierwszej chwili nie pozwala myśleć, iż się wie, rozumie czy zna jego powody. W tę malarską rzeczywistość wkracza się jak w dziki habitat, niczym w rezerwacie, stąpając uważnie po kładce, by choćby własnym śladem nie naruszyć otaczającego nas życia i jego autonomii.

Wystawa w Elektrowni jest serią otwartych pytań, których nie sposób zadać wprost słowami – nie dlatego, iż nie pozwala na to wokabularz, a dlatego, iż ich istota budowana jest zawsze przez odbiorcę w procesie translacji z języka wizualnego na werbalny.

Osobista mitologia

Jakub Julian Ziółkowski (1980) urodził się w Zamościu. W 2005 r. obronił dyplom w Pracowni Malarstwa pod kierunkiem prof. Leszka Misiaka na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Zajmuje się malarstwem i muzyką. Tworzy obrazy, obiekty i monotypie.

Wychodząc od praktyki artystycznej będącej formą medytacji i wglądu, Jakub Julian Ziółkowski tworzy osobistą mitologię, własne królestwo zjawisk i form wizualnych. W swojej twórczości łączy proste, uniwersalne symbole opisujące podstawowe procesy natury z tradycjami i językiem współczesnego malarstwa. Fascynują go znaki mocy, relacje między sferą duchową i materialną, somatyczność ciała oraz doświadczanie tego, co najbardziej podstawowe: trwanie i przemiana.

Jego prace prezentowane były na licznych wystawach indywidualnych, m.in.: Jesteście moi, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Kraków (2023); Święte Nic, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (2018).

Brał udział w najważniejszych zbiorowych prezentacjach sztuki swojego pokolenia.

Mieszka i pracuje pod Krakowem.

Zdjęcia: Materiały prasowe/MCSW Eelektrownia