1 godzina temu
Bracia Krajewscy, bohaterowie II wojny światowej, zostaną uhonorowani podczas tegorocznych obchodów Święta Niepodległości w Skarżysku-Kamiennej. Ich imię zostanie nadane skwerowi u zbiegu ul. Legionów i Alei Jana Pawła II.
Bracia Krajewscy ze Skarżyska-Kamiennej są przykładem ofiarności i rodzinnego poświęcenia w czasach II wojny światowej.
Było ich czterech – Władysław, Leon, Marian i Jerzy. Ich ojcem był Władysław Krajewski pseudonim „Marian”, który zaszczepił w swoich dzieciach miłość i poświęcenie do Ojczyzny. Historia tej rodziny to poruszający przykład rodzinnego patriotyzmu i poświęcenia. Trzech z nich zginęło podczas wojny, a czwarty przeżył okupację, działając w konspiracji i później służąc Polsce w czasach pokoju. To nasi polscy „bracia Ryan” mówi historyk z Muzeum im. Orła Białego Piotr Kołodziejski.
– Rodzina związana była zawodowo z zakładami zbrojeniowymi w Centralnym Okręgu Przemysłowym. W 1939 roku Marian i Leon Krajewscy trafili w szeregi Wojska Polskiego, Marian został zmobilizowany już na wiosnę, a Leon zgłosił się na ochotnika. Obaj polegli na początku wojny. Leon zginął w trakcie walk, zaś Marian zmarł od ran poniesionych w 1939 roku. Władysław junior został zamordowany przez okupanta w 1940 roku. Natomiast czwarty z braci Krajewskich, Jerzy zaangażował się w konspirację, a następnie w walkę w szeregach Armii Krajowej na Kielecczyźnie.
W hołdzie dla Braci Krajewskich, w Narodowe Święto Niepodległości, 11 listopada 2025 o godz. 12.00 w Skarżysku-Kamiennej odbędzie się uroczystość nadania nazwy „Skwer Braci Krajewskich” placowi u zbiegu ulicy Legionów i Alei Jana Pawła II. Wniosek w tej sprawie podjęła skarżyska rada miasta na wniosek potomka bohaterów Krzysztofa Krajewskiego-Siudy.
Po oficjalnym odsłonięciu tablicy odbędzie się spotkanie w Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. ks. prof. Włodzimierza Sedlaka przy ulicy Towarowej, gdzie w zaaranżowanej kawiarence będzie można porozmawiać, wspominać i poznać bliżej historię niezwykłej rodziny Krajewskich.
Bracia Krajewscy. Bohaterowie ze Skarżyska-Kamiennej
Władysław Krajewski junior urodził się w 1910 roku w Moczydle koło Libiąża, zmarł w 1940 roku. Studiował matematykę. Był podporucznikiem rezerwy Wojska Polskiego. Pracował w zakładach zbrojeniowych w Skarżysku-Kamiennej, Warszawie, Kraśniku. W czasie wojny pozostał w zakładzie pracy w Kraśniku z uwagi na jego strategiczne znaczenie. Według rodzinnej relacji został schwytany przez Niemców na skutek zdrady. Odmówił współpracy z okupantem i przekazania dokumentacji dotyczącej produkcji amunicji. Został zamordowany w 1940 roku w Rotundzie w Zamościu.
Leon Teodor Krajewski urodził się w 1913 roku w Moczydle koło Libiąża, zmarł w 1939 roku. Z wykształcenia był technikiem kolejnictwa, pracował jako wicekomendant straży pożarnej w zakładach zbrojeniowych w Radomiu. Przeszedł szkolenie pożarnicze w Łodzi. Utalentowany sportowiec, który zdobywał medale w zawodach krajowych w strzelectwie i kolarstwie. We wrześniu 1939 roku walczył jako plutonowy podchorąży – dowódca plutonu rowerowego – w 8. Pułku Piechoty Legionów działającym w ramach 3 Dywizji Piechoty Legionów. Pułk wziął udział w walkach na Kielecczyźnie, między innymi w bitwie pod Iłżą w dniach 8-9 września. Leon zginął 23 września, zastrzelony przez snajpera podczas zwiadu na Lubelszczyźnie. W 2023 promowany pośmiertnie na pierwszy stopień oficerski przez Prezydenta RP.
Marian Euzebiusz Krajewski urodził się w 1916 roku w starachowickim Wierzbniku, zmarł w 1939 roku. Studiował chemię we Lwowie. Należał do Związku Strzeleckiego oraz Drużyny Sportowej „Drugi Sokół”. Pasjonował się wioślarstwem, należał do Klubu Wioślarskiego „Rejów” w Skarżysku-Kamiennej. Ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. We wrześniu 1939 roku walczył jako dowódca plutonu w stopniu bombardiera podchorążego w 20 Pułku Artylerii Lekkiej 20 Dywizji Piechoty. W trakcie obrony Warszawy został ranny, zmarł w szpitalu 17 września 1939 roku. Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach. W 2023 promowany pośmiertnie na pierwszy stopień oficerski przez Prezydenta RP.
Jerzy Józef Krajewski pseudonim „Zabawa”. Najmłodszy z braci Krajewskich urodził się w 1922 roku w Wierzbniku koło Starachowic. Zmarł w 1986 roku. Jurek konspirację rozpoczął w zakładach zbrojeniowych w Skarżysku-Kamiennej, w których pracował. W wyniku wsypy, zakładowa siatka konspiracyjna się rozpadła, a Jerzy uciekł w Góry Świętokrzyskie, gdzie dołączył do tamtejszych oddziałów Armii Krajowej. Wiosną 1943 roku komendę nad jednostkami Kedywu AK objął słynny cichociemny Jan Piwnik „Ponury”. Pod jego komendą i jego zastępcy Eugeniusza Kaszyńskiego „Nurta”, Jerzy Krajewski został dowódcą drużyny w 2 Pułku Piechoty Legionów AK. Jako osoba z wysokim poczuciem humoru otrzymał pseudonim „Zabawa”. Brał udział w akcji odwetowej za Michnów – napad na pociąg oraz w bitwie pod Chotowem. Po wojnie Jerzy wyjechał na Ziemie Odzyskane. Zamieszkał we Wrocławiu. W okresie komunizmu był rozpracowywany przez Służbę Bezpieczeństwa. Ukończył studia chemiczne i uzyskał tytuł inżyniera chemii. Pracował na stanowiskach kierowniczych w różnych zakładach. Był autorem opatentowanych wynalazków. Zmarł w 1986 roku. Odznaczony został między innymi Krzyżem Walecznych, londyńskim Medalem Wojska, Krzyżem AK i Odznaką Grunwaldzką.
/źródło: UM Skarżysko/
