Znajdująca się w ścisłym centrum Kielc ulica Wesoła wielokrotnie zmieniała nazwę. Przez wiele lat odgrywała kluczową rolę w komunikacji i transporcie towarów przez miasto.
Specjalnie dla Radia Kielce o historii ulic w mieście opowiada Krzysztof Myśliński – Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków. Filmową podróż w czasie ilustrujemy archiwalnymi i aktualnymi fotografiami. Premierowe odcinki w piątki na radiokielce.pl oraz na YouTube.
– Historycznie jest to jedna z najciekawszych ulic w Kielcach. Znajdowała się na tzw. zatyłkach i nie łączyła się z ulicą Bodzentyńską, ponieważ na jej północnym końcu były prywatne tereny. Na południu kończyła się natomiast na Krakowskiej Rogatce – mówi Krzysztof Myśliński, Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków. – Przy Krakowskiej Rogatce w XIX wieku stała karczma o potocznej nazwie „Wesoła”. Jedna w wielu karczm i zajazdów znajdujących się na rogatkach Kielc, na których pobierano myto, czyli opłatę za wjazd do miasta. I stąd nazwa ulicy: Wesoła.

Początkowo przy ulicy Wesołej znajdowały się przede wszystkim stodoły, obory i spichrze. Wraz z budową kolejnych kamienic w centrum Kielc ulica – nosząca w przeszłości nazwy Folwarczna, Poprzeczna, świętego Wojciecha i Zatylnia – zyskiwała na znaczeniu. W istotny sposób ulica Wesoła ukształtowała się około połowy XIX wieku. Została wówczas zmodernizowana i uregulowana co sprawiło, iż zyskała na znaczeniu. Zaczęła pełnić rolę ważnego traktu zapewniającego komunikację i transport towarów. Powstały przy niej warsztaty stolarskie i zakłady pogrzebowe.
– Na rogu ulic Wesołej i Sienkiewicza, w miejscu, w którym znajduje się w tej chwili bank, mieścił się Hotel Europejski. Była tam pierwsza sala teatralna, w której po wojnie swoją siedzibę miała filharmonia. Mniej więcej do 1880 roku, gdy przy ulicy Sienkiewicza otwarto teatr Ludwika, obecny Teatr im. Stefana Żeromskiego, było to główne miejsce rozrywki kulturalnej w mieście. Była tam najlepsza restauracja i najlepszy hotel w Kielcach – opowiada Krzysztof Myśliński.

Od skrzyżowania z ulicą Sienkiewicza w stronę ulicy Seminaryjskiej, przy ulicy Wesołej były domy mieszkalne, a dalej – przez wiele lat – tereny kościelne, a następnie rządowe.
– Kiedy handel przeniósł się z Rynku na Plac Bazarowy, dzisiejszy Plac Wolności, ulica Wesoła stanowiła miejsce postoju dla furmanek. Kielczanie często skarżyli się, iż w dni targowe przy ulicy Wesołej było bardzo brudno. W związku z tym około 1934-1935 roku na skwerze Żeromskiego powstała pierwsza publiczna toaleta w Kielcach – mówi Krzysztof Myśliński.
– Z najciekawszych, historycznie też architektonicznie, budynków przy ulicy Wesołej należy wspomnieć o kamienicy znanego kieleckiego architekta Franciszka Ksawerego Kowalskiego, rosyjskiej izbie skarbowej oraz o popówce, czyli siedzibie proboszcza prawosławnej cerkwi. Przy ulic Wesołej znajdował się także wybudowany w latach 60-tych XIX wieku dom Gierowskich. Wówczas była to jedna z najbardziej reprezentacyjnych i luksusowych kamienic w Kielcach – dodaje.

Z kolei w miejscu, w którym w tej chwili znajduje się parking u zbiegu ulic Wesołej i Seminaryjskiej, były parterowe domy. Rozebrano je w latach 60-tych minionego wieku. W tym miejscu był także zbudowany w latach 1899-1900 dom świętego Tomasza, który był przeznaczony dla sierot. Po drugiej wojnie światowej w budynku mieścił się dom dziecka. Zburzono go w latach 80-tych ubiegłego stulecia.































HISTORIA KIELECKICH ULIC

Historia kieleckich ulic. Żelazna

Historia kieleckich ulic. Aleja Tysiąclecia Państwa Polskiego
