Nawet 5342 złote dla wdów i wdowców! Zobacz, jak złożyć wniosek o nową rentę

Przełomowe zmiany czekają osoby owdowiałe w Polsce. Od 1 stycznia 2025 roku rusza program „renty wdowiej”, który pozwoli na łączenie własnego świadczenia z rentą po zmarłym małżonku. To historyczna zmiana, która może objąć choćby 2 miliony seniorów, oferując im wsparcie do 5342,88 złotych miesięcznie.

Fot. Shutterstock / Warszawa w Pigułce

By skorzystać z nowego świadczenia, trzeba spełnić kilka warunków: mieć ukończone 60 lat (kobiety) lub 65 lat (mężczyźni), pozostawać w małżeństwie do śmierci współmałżonka i nie zawierać nowego związku małżeńskiego. Od 2025 roku beneficjenci będą mogli wybrać między otrzymywaniem pełnej renty rodzinnej plus 15% własnego świadczenia lub odwrotnie, a od 2027 roku dodatkowe świadczenie wzrośnie do 25%.

Wnioski można składać już od 1 stycznia 2025, ale wypłaty ruszą dopiero od lipca. ZUS zaleca, by osoby nieposiadające jeszcze prawa do renty rodzinnej złożyły najpierw wniosek ERR, a następnie do końca czerwca 2025 roku formularz ERWD o ustalenie zbiegu świadczeń.

Wprowadzenie renty wdowiej może znacząco poprawić sytuację finansową osób starszych, szczególnie kobiet, które statystycznie częściej zostają wdowami. To może przełożyć się na lepszy dostęp do opieki medycznej, leków i wyższą jakość życia seniorów, zmniejszając ryzyko ubóstwa w tej grupie społecznej.

Warunek niepozostawania w nowym związku małżeńskim może jednak wpłynąć na decyzje życiowe seniorów. Niektórzy mogą rezygnować z ponownego małżeństwa na rzecz związków nieformalnych, by nie stracić świadczenia. To może prowadzić do zmian w strukturze społecznej i prawnej sytuacji osób starszych, szczególnie w kontekście dziedziczenia i wzajemnej opieki.

Program może też wpłynąć na relacje międzypokoleniowe. Lepsza sytuacja finansowa seniorów może zmniejszyć obciążenie ich dorosłych dzieci, które często muszą wspierać finansowo owdowiałych rodziców. Jednocześnie może to prowadzić do większej niezależności osób starszych i zmiany dynamiki rodzinnej, gdzie senior przestaje być „ciężarem” dla rodziny, a staje się bardziej samodzielną jednostką.